۱۳۹۲ آبان ۲۵, شنبه

مصطفی هجری در گفتگو با (AA): ما آمادەایم که با میانجیگری جامعهی بین المللی، با ایران گفتگو کنیم





والا پرس: اجازه بفرمائید که گفتگویمان را این‎گونه آغاز کنیم، حزبی که جمهوری کردستان را بنیاد نهاد، حزبی که بزرگمردانی چون قاضی، قاسملو و شرفکندی را داشته و هزاران پیشمرگ را در مکتبش پرورش داده و صاحب هزاران شهید می‎باشد، حزبی که در گذشته در کردستان ایران قدرت سیاسی را در اختیار داشته است، اکنون در اردوگاهی محدود شده است، این حزب به اردوگاه‎نشین معروف گشته و مورد انتقاد قرار می‎گیرد که توانایی آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه را ندارد و مبارزه‎ی مدنی را نیز نمی‎تواند به پیش ببرد، شما چگونه به این پرسش‎ها پاسخ می‎دهید؟

هجری: واقعیت این است که با توجه به تغییراتی که در دنیا و منطقه و ایران روی می‎دهند، این تغییرات بر روی تمام حکومت‎ها، احزاب، مجامع و محافل و شخصیت‎ها تأثیرگذار خواهند بود، به همین دلیل، گذشته‎ای که شما درباره‎ی حزب دمکرات بیان کردید، کاملا صحیح است، گذشته‎ای سرشار از مبارزه، تلاش، فداکاری و افتخار دارد، اما اکنون اوضاع دنیا و منطقه تغییر نموده است، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران که یکی از احزاب اپوزیسیون ایران هستیم، بلکه در دنیا و منطقه‎ی خاورمیانه نیز فعالیت و شیوه‎ی کار و مبارزه‎ی احزاب تغییر یافته است. امروزه فعالیت احزاب مانند 30 تا 40 سال قبل نمی‎باشد. جامعه، نظرات و دیدگاه‎ها تغییر یافته‎اند و به تبع آن، نیازهای جدیدی ایجاد می‎شوند. در اینجا این سؤال مطرح می‎شود که آیا آن‎گونه که در گذشته، نیروها و جریان‎های سیاسی به ویژه نیروها و جریان‎های سیاسی کرد به شیوه‎ای فعالانه مبارزه‎ی مسلحانه را در دستور کار داشتند، اکنون نیز مردم در جامعه مطالبات و خواست‎های خود را به همان گونه پیگیری می‎کنند؟ آیا آن روش می‎تواند آنقدر مؤثر باشد که حکومت را بر سر میز مذاکره و گفتگو بکشاند و مطالبات ملت را محقق سازد؟
ما در گذشته، به ویژه پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی ایران که اکنون چند سالی از آن گذشته است، تمام شیوه‎های مبارزه از جمله مبارزه‎ی مسلحانه، مبارزه‎ی مدنی، مبارزه‎ی سیاسی، رسانه‎ای و ارتباط جمعی و تشکیلاتی و ... را آزمایش نموده‎ایم، اما به دلیل عدم توازن قوا، به تدریج عقب نشینی نموده و در مرزها مستقر شدیم و همانگونه که گفته شد، اکنون بخش تشکیلات آشکار حزبمان در اردوگاه‎های حزب در کردستان عراق مستقر می‎باشد و بر خلاف آنچه که گفته می‎شود، این اردوگاه‎نشینی ناشی از فقدان توانایی و قدرت سیاسی نیست، ما در این اردوگاه‎ها کار حزبی انجام می‎دهیم، ما در این مدت کارهای بسیار مفید و مؤثری در ارتباط با مسأله‎ی رسانه‎های ارتباط جمعی و افکار عمومی، ارتباط با نیروها و سازمان‎های سیاسی کرد در بخش‎های چهارگانه‎ی کردستان و در خارج از کشور انجام داده‎ایم. همچنین به شیوه‎ی پنهانی کار و فعالیت تشکیلاتی چشمگیری در داخل کشور داشته و داریم. آنچه که اکنون بخش‎ عظیمی از مردم مشاهده می‎نمایند، متوقف شدن مبارزه‎ی مسلحانه از سوی حزب ماست، به غیر از این موضوع و این قسمت از مبارزه، تمام بخش‎های دیگر کار و فعالیت حزب دمکرات پویا و فعال می‎باشد، ما بر اساس تحقیق و بررسی‎هایی که حزبمان انجام داده است، در این برهه از زمان آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه در کردستان ایران را سودمند نمی‎دانیم، بر این باوریم که در این مقطع زمانی باید از شیوه‎های دیگر مبارزه استفاده کنیم همانگونه که تاکنون استفاده نموده و فعالیت داشته‎ایم و در زمان مناسب نیز مبارزه‎ی مسلحانه را مجددا آغاز می‎نمائیم. از نطر ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، مبارزه‎ی مسلحانه مبارزه‎ای نیست که به عنوان تنها شیوه‎ی مبارزه به ما تحمیل شود و اینگونه نیست که الزاما اگر مبارزه‎ی مسلحانه نباشد، مبارزه‎ را متوقف نمائیم و هیچگونه فعالیت دیگری نداشته باشیم، بلکه معتقدیم که در کشور در هر برهه‎ای از زمان شیوه‎ای از مبارزه و فعالیت مناسب می‎باشد. بر اساس بررسی‎های سیاسی که داریم، در ارتباط با این مسأله در جهان، منطقه و ایران واقعیت این است که مبارزه‎ی مسلحانه مانند گذشته مبارزه‎ای نیست که از سوی مردم و جریان‎های گوناگون مورد استقبال قرار گیرد، به همین دلیل، ما فعلا این شیوه‎ی مبارزه را متوقف ساخته‎ایم، اما بخش‎های دیگرمان بسیار فعال می‎باشند.


والا پرس: مبارزه‎ی‎ مسلحانه را متوقف نموده‎اید، آیا به ناچار آن را متوقف نموده‎اید، یعنی به عنوان مثال، وضعیت کنونی اقلیم کردستان، نتیجه‎ی مبارزه و جنگ مسلحانه بوده است، در کردستان ترکیه که فرایند صلح در جریان است، در نتیجه‎ی توازن قوا و مبارزه‎ی مسلحانه بوده‎ است، در کردستان سوریه وضعیت پیش آمده در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه است، اینکه در منطقه‎ی خاورمیانه تغییر و تحولاتی روی داده، صحیح است. آیا مبارزه‎ی مسلحانه دیگر یکی از اولویت‎های کاری شما نیست؟ همانگونه که گفتید، شما در داخل ایران نمی‎توانید آزادانه فعالیت سازمانی و تشکیلاتی خود را انجام دهید، در زمینه‎ی تشکیلاتی و پنهانی نیز در مدت ١٥ تا ٢٠ سال گذشته نتوانسته‎اید به شیوه‎ای چشمگیر مؤثر باشید، آیا بر این باور نیستید که مبارزه‎ی مسلحانه برای شما مهم و ضروری است و می‎تواند نقش و اثرگذاری خود را داشته باشد؟

هجری: مبارزه‎ی مسلحانه تأثیرات خاص خود را دارد، اما کافی نیست، من معتقد نیستم تغییر و تحولاتی که در منطقه، چه در کردستان عراق و چه در ترکیه و سوریه روی داده‎اند، در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه‎ی نیروهای کرد بوده باشد! با نهایت احترامی که برای تمام مبارزاتی که ملت کرد در تاریخ انجام داده است، قائل هستم به ویژه در کردستان عراق که مبارزه‎ای دراز مدت و توأم با قربانیان فراوان داشته است، باید بگویم آنچه در کردستان عراق پیش آمد، بخش اعظم آن ناشی از تغییرات انجام گرفته در منطقه بود. حمله‎ی نظامی به عراق، حکومت صدام حسین را فروپاشید، می‎دانیم که نیروهای کرد عراق علیرغم تمام فداکاری‎هایی که انجام دادند، در دوران صدام حسین نتوانستند مطالبات و خواسته‎های ملت کرد را در این بخش از کردستان محقق سازند، تغییراتی هم که اکنون در کردستان سوریه روی داده و مشاهده ‎می‎کنیم که بخش‎هایی از آن آزاد شده و نیروهای دولتی سوریه در آنجا حضور ندارند، به دلیل فعالیت و مبارزه‎ی مسلحانه‎ی قوای کرد نبوده است، بلکه اوضاع منطقه باعث ایجاد این تغییر و تحولات شده و بشار اسد درگیر یک جنگ خونین شده و رژیم وی تضعیف شده است، به همین دلیل، این وضعیت در کردستان سوریه ایجاد شده است.
در ترکیه نیز ملت کرد فداکاری‎های چشمگیری داشته است، بخش عظیمی از تغییر و تحولاتی که اینک در ترکیه وجود دارند، از طریق مبارزه‎ی مدنی تحقق یافته‎اند که خواسته‎ها و مطالبات ملت کرد در آن مطرح شده است. اینک فرایندی میان حکومت ترکیه و p.k.k آغاز شده است. بخش اساسی و زیربنایی آن به دیدگاه‎ها، نظرات و تفکرات حزبی که در ترکیه بر مسند قدرت قرار دارد، بر می‎گردد، زیرا پیش از روی کار آمدن این حزب در ترکیه، مبارزه‎ی ملت کرد چه به شیوه‎ی مسلحانه و چه به شیوه‎ی مدنی همواره وجود داشته است، اما همانگونه که عرض کردم، تحولات دنیا و منطقه به گونه‎ای رقم می‎خورند که این مسائل برجسته شده‎اند. اما به طور کلی در ایران حکومتی بر سر کار نیست که این مسائل را درک کند و مد نظر قرار دهد و تحت تأثیر تحولاتی که در دنیا در حال وقوع می‎باشند، قرار گیرد، به همین دلیل، این حکومت، اکنون نیز حکومتی بسته است و فرصت هیچ‎گونه حرکت مدنی را نه تنها به ملت کرد، بلکه به هیچ کس نمی‎دهد. در کردستان ترکیه، امکان مبارزه‎ی مدنی و فضای باز مورد نیاز برای مبارزه‎ی مدنی وجود دارد که باید از آن بهترین بهره را برد. اوضاع کردستان عراق کاملاً دگرگون شده و حکومت بومی و محلی بر سرکار است. در سوریه نیز وضعیت به گونه‎ای است که همه‎ی ما از آن آگاهیم. همانگونه که اشاره کردم، حکومت بشار اسد در بخش اعظم منطقه وجود ندارد. با اشاره به این مطالب در صدد بیان این نکته می‎باشم که در تمام تاریخ ملت کرد که مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خشونت‎آمیز وجود داشته و ملت کرد فداکاری‎های بسیاری را رقم زده است، در حقیقت کسی نتوانسته است که با مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خود حکومت را ناچار به قبول مطالبات و خواسته‎های ملت کرد نماید.


والا پرس: آیا دیگر به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد ندارید؟

هجری: به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد داریم، اما نه اینکه همه چیز را در مبارزه‎ی مسلحانه خلاصه نماییم و اگر مبارزه‎ی مسلحانه وجود نداشت، احساس کنیم که به پایان راه رسیده‎ایم، بلکه مبارزه‎ی مسلحانه مثل سایر شیوه‎های مبارزه باید در زمان و شرایط مناسب خود مورد استفاده قرار گیرد.


والا پرس: آیا اکنون برای شما مناسب نیست؟

هجری: نه، اکنون برای ما مناسب نیست.


والا پرس: چرا؟

هجری: زیرا اگر مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماییم، نیازمند پشت جبهه‎ا‎ی مطمئن هستیم که ما از آن برخوردار نیستیم. در کشوری بزرگ و کثیرالمله مانند ایران که ملت کرد سومین ملت است، از لحاظ اقتصادی یکی از محروم‎ترین ملیت‎های ایران می‎باشد و امکانات بسیار محدودی را برای گذران زندگی در اختیار دارد، در چنین کشور بزرگی ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماید و در این راه قربانی بدهد، در حالی که ملیت‎های دیگر ایرانی علیرغم داشتن نارضایتی بسیار از حکومت، تاکنون برای این منظور آمادگی خود را اعلام ننموده‎اند، ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند وارد عرصه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه شود، بنابراین باید فرصت و شرایط مناسب آن فراهم گردد.


والا پرس: این فرصت چیست؟

هجری: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران مدتی است چه از نظر داخلی و چه از نظر بین‎المللی رو به ضعف نهاده، این فرصت زمانی خواهد بود که ضعف و درماندگی جمهوری اسلامی به نقطه‎ای برسد که نه‎تنها ملت کرد، بلکه ملیت‎های دیگر نیز در صورت عدم به نتیجه رسیدن مبارزه‎ی مدنی، جرأت روی آوردن به مبارزه‎ی مسلحانه را داشته باشند و حزب دمکرات تنها حزب مبارز در این کشور نباشد، به نظر من، فرصت مورد نظر با توجه به تحقق این شرایط فراهم خواهد شد. البته حزب دمکرات برای آن زمان باید برای همیشه آمادگی لازم را داشته باشد و ما آن آمادگی را داریم و اکنون نیز پیشمرگ می پذیریم و آموزرشگاه نظامی نیز داریم و پیشمرگ آموزش داده و پرورش می‎دهیم، بخش اعظم این پیشمرگ‎ها در اردوگاه‎های حزب وظیفه‎ی حفاظت از حزب را به عهده دارند. ما همواره آماده هستیم تا در فرصت مناسب، بیشترین بهره را ببریم، چه به عنوان ملت کرد و چه برای وارد عرصه نمودن ملیت‎های دیگر تا مبارزه‎ای مشترک را علیه رژیم آغاز نماییم.


والا پرس: فرصتی که در مورد آن سخن گفتید، همانگونه که در عراق و سوریه و به طور کلی در منطقه، آمریکا دخالت نموده، آیا شما نیز انتظار دارید به همان شیوه، آمریکا در ایران نیز دخالت نموده و آنگاه شما مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نمایید؟

هجری: نه، مسأله تنها این نیست که منتظر دخالت آمریکا یا قدرت خارجی دیگری باشیم، بلکه قبل از هر چیز در ابتدا آماده شدن ملیت‎های ایران و آزادیخواهان ایران برای آغاز و اجرای مبارزه‎ی سراسری می‎باشد، در ابتدا این موضوع اولویت اول ما می‎باشد، اما همانگونه که شما اشاره نمودید، ممکن است دخالت قدرت‎های خارجی فضای مناسب و مورد نظر ما را مهیاتر نماید و ما هم بدون شک از آن بهترین بهره را خواهیم برد.


والا پرس: اینکه قدرتی مانند آمریکا دخالت نموده و وارد جنگ با ایران شود یا جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار دهد، شما از کدام گزینه حمایت می‎کنید؟

هجری: ما از تضعیف جمهوری اسلامی ایران حمایت می‎کنیم، به باور ما هر اندازه که جمهوری اسلامی ایران ضعیف‎تر و درمانده‎تر باشد، به سود آزادیخواهان ایران و به ویژه ملت کرد است.
در این رابطه تجربه‎ای نیز وجود دارد و تا کنون حداقل برخی از کشورهایی که آمریکا در آنها دخالت نموده و حکومت آنها را ساقط نموده و سپس آن کشورها را برای مردم به‎ جا گذاشته است، بر پایه‎ی توانایی خود توانسته‎اند اداره‎ی حکومت خود را در دست داشته باشند.


والا پرس: اگر شرایط مورد نظر و فرصت مبارزه‎ی مسلحانه برای شما محقق گردد و تغییراتی روی دهد، آیا شما حاضرید فرماندهی یکی از جنگ ها را برعهده بگیرید یا در شهر کویه می‎مانید و از دور نظاره‎گر خواهید بود؟

هجری: در واقع تغییر و تحولات آینده را نمی‎توان پیش‎بینی کرد، اما معتقدم مبارزه‎ی مسلحانه در خارج از کشور عملی نمی‎باشد، زیرا این مبارزه از راه دور امکانپذیر نیست، اما در صورت تحقق فرصت مناسب، ما مبارزه‎ی مسلحانه خواهیم داشت. ما به عنوان حزب دمکرات تجربه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه را داریم و در داخل کشور و کوهستان‎ها نیز آن را انجام داده‎ایم و جنگ پارتیزانی داشته‎ایم، حتی نبردهای منظم نیز با رژیم داشته‎ایم.


والا پرس: آیا شما آماده هستید در جنگ حاضر باشید و برگردید؟

هجری: بله، همانگونه که عرض کردم، اگر شرایط مناسب باشد، حاضرم از همان روز اول برگردم.


والا پرس: از مردم کردستان ایران بسیار دور هستید، اما با وجود این دوری، برای شرکت و حضور در کنگره‎ی ملی با کمترین مشکل روبرو بودید. در مقایسه با احزاب کردستان عراق، به نظر شما دلیل یا دلایل سازگاری‎ای که بین احزاب کرد کردستان ایران وجود داشت و توانستید با کمترین مشکل به اجماع نظر برسید، چیست؟

هجری: ما به عنوان کردهای کردستان ایران همچون بخش‎های دیگر کردستان، گذشته‎ای تلخ و سرشار از مشکلات و گرفتاری را تجربه نمودایم، از مبارزه‎ی مسلحانه علیه یکدیگر گرفته تا تخریب و حذف یکدیگر، انشعابات و ضدیت با یکدیگر را آزموده‎ایم. به نظر من، همه‎ی ما درس گرفتن از تجارب گذشته، به این نتیجه رسیده‎ایم که دیگر زمان آن عملکردها و تفکرات به سر آمده است و اگر بخواهیم در آینده‎ی ایران و کردستان ایران نقش داشته باشیم و تأثیرگذار باشیم و به سود ملتمان عمل کنیم، باید از فرصت‎ها بهترین بهره را ببریم، زیرا زمانِ آن‎گونه عملکردها، برخوردها و تفکرات به کلی سپری شده است.
از نظر ما مسأله‌ی جنگ و حل مشکلات از طریق توسل به اسلحه و دشمنی با یکدیگر، دست كم از دیدگاه ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران تمام شده است، به همین دلیل ما براساس این سیاست و تحلیل، مدت‌هاست که مذاکره و گفتگو با دیگران بر اساس احترام متقابل را در پیش گرفته‌ایم، این گونه رفتار کرده‌ایم و توانسته‌ایم فضایی را فراهم کنیم که بتوانیم گرد هم آمده و به جای مناقشه و تعارض با یکدیگر، به تعامل و همکاری بپردازیم. در این رابطه حتی با رفقایی که چند سال قبل از حزب دمکرات جدا شدند، فصل جدیدی را آغاز نموده‌ایم. مدت یک سال است که در حال مذاکره با آنها هستیم، درباره‌ی موضوعات سیاسی ایران و کردستان، با یکدیگر مشورت می‌کنیم، با جریانات دیگر نیز چنین وضعیتی داریم. این مسأله منجر به ایجاد فضایی شده است که همان گونه که فرمودید، در کنگره‌ی ملی که انتخاباتی دمکراتیک در آن برگزار شد و نمایندگانی تعیین شدند، با یکدیگر همکاری می‌کنیم و هدف ما این نیست که هر یک در پی اهداف حزبی خویش باشیم، از نظر ما مهم این است که اگر این کنگره موفق باشد، می‌تواند اهداف والایی را پیگیری نموده و به سود و مصلحت ملت کرد باشد، به همین دلیل، بیشتر مسأله‌ی ملی را در نظر داریم، این امر نه تنها در رابطه با مسأله‌ی کنگره‌ی ملی، بلکه در سایر موارد نیز صدق نموده است، مثلا در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری ایران، همگی ما یعنی احزاب کردستان ایران، بیانیه‌هایی همسو صادر نمودیم، همگی به این نتیجه رسیدیم که مشترکا و یکصدا از مردم بخواهیم رأی ندهند، در مسائل دیگر نیز با یکدیگر همکاری داریم.


والا پرس: اما نتوانستید بیانیه‌ی مشترکی صادر کنید؟

هجری: بیانیه‌ی مشترکی که همه را در بر گیرد، خیر، اما همگی یک موضوع را مطرح کردیم، هر جریانی بیانیه‌ی خود را داشت، اما هدف یکی بود و آن نیز تحریم انتخابات بود.


والا پرس: آیا حاضرید همین روزها، هر پنج جریان (سه حزب کومله و دو حزب دمکرات) بیانیه‌ی مشترکی در رابطه با کنگره‌ی ملی صادر کنید؟

هجری: هم اکنون در کنگره‌ی ملی گرد هم آمده‌ایم، انتخاباتی میان خود برگزار نمودیم.


والا پرس: منظور من، بیانیه‌ی مشترکی میان احزاب کردستان ایران است؟

هجری: این مسأله احتیاجی به بیانیه ندارد، ما در آنجا با هیأت‌ها گرد هم می‌آییم، همین هیأت برگزاری که تعیین شده، شامل ٢١ نفر است، هیأت ما نیز ٥ نفر است، تمامی مسائل را با آن‌ها مطرح می‌کنیم، مسائل ما نیز مشترک است.


والا پرس: آیا کنگره‌ی ملی از نظر جنابعالی برای شما و احزاب کردستان ایران حضور جدیدی نبود، رسانه‌ها با شور و شوق زیادی حضور شما را پوشش دادند که در چند سال اخیر این گونه نبود، در نخستین نشست نیز شما یکی از کسانی بودید که حرف دل همه را بیان کردید، منظور این است که آیا احساس نمی‌کنید کنگره‌ی ملی فرصت جدیدی برای شما فراهم نموده است؟

هجری: تصور می‌کنم که نه فقط برای ما، بلکه برای سازمان‌ها و نیروهای سیاسی دیگر نیز فرصت جدیدی بود، این نیز به نظر من از آن روست که نزدیکی میان نیروهای سیاسی کرد از تمامی بخش‌ها در کنگره‌ی ملی در آینده با چه موانعی روبرو خواهد شد و تا چه حد موفق خواهد بود، این چشم‌اندازی است که نیروهای کرد و توانایی‌ها و پتانسیل آنان را بیشتر جلوه‌گر می‌سازد. برای ما نیز به عنوان نیروهای اپوزیسیون کردی ایران این فرصت فراهم آمد که خواست‎ها، نظرات و دیدگاه‌هایمان را چه در رسانه‌ها و چه در نشست‌ها و گردهمایی‌های کنگره مطرح نماییم.


والا پرس: گفته می‌شود که در نخستین نشست کنگره‌ی ملی به بارزانی گفته‌اید که از کدام صلح و آشتی حرف می‌زنید؟ چه کسی صلح را از ما می‌پذیرد؟ ما حامل پیامی هستیم، چه کسی این پیام را خواهد شنید؟ این را نیز گفته‌اید که دو دبیرکل حزب شما یکی پس از دیگری در راه صلح و آشتی ترور شده‌اند، این پیام و این طرز بیان ناشی از چیست؟

هجری: با توجه به افتخارات و پیشینه‌ای که حزب دمکرات دارد، من به عنوان دبیرکل حزب دمکرات جای پای حزبم را در میان مردممان محکم می‌بینم، اگرچه مردم ما فرصتی برای ابراز وجود نمی‌یابند، با این حال تردید ندارم که جای پای حزب دمکرات در میان مردمش محکم است، مطالبات و خواست‌های ما امروزی و مدرن است، ما در سیاست‌هایمان از گذشته تا به حال آموخته‌ایم که واقعیت‌ها را در نظر بگیریم، به همین دلیل، نه فقط در چنین کنگره‌ای، بلکه در بسیاری از نشست‌ها و محافل در آمریکا و اروپا و در دیدار با شخصیت‌های بزرگی از قبیل برخی از اعضای پارلمان انگلستان، با همین قدرت و اعتماد به حزب و اتکای به نفس صحبت کرده‌ام، زیرا همانگونه که عرض کردم، دیدگاه‌هایمان امروزی است، گذشته‌ی پر افتخاری داریم، نقطه ضعفی نداریم که به خاطر آن احساس شرمساری کنیم، تردیدی نیست که در فرصت مناسبی که احتمالا چندان هم دور از دسترس نیست، کردهای ایران نیز یکبار دیگر توان و قدرت خویش را در منطقه نشان خواهند داد، به همین دلیل، صحبت‌های من در کنگره و در سایر جاها از موضع قدرت و توانمندی بود.


والا پرس: پاسخ بارزانی چه بود؟

هجری: بارزانی پاسخی نداشت، در واقع، هنگامی که من از مطالب مطرح شده در آنجا گله‌مند شدم، مدیریت جلسه از جانب بارزانی به عدنان مفتی واگذار شده بود، ایشان پاسخ حرف‌های من را داد، پاسخش این بود که با توجه به اعتراض من، پیشتر باید با سایر نیروها و جریانات، به ویژه با ما مشورت می‌شد، زیرا این کنگره به همین دلیل برگزار شده است که همگان نظرات و صحبت‌هایشان را در آنجا مطرح کنند. در رابطه با مبارزه‌ی مسلحانه نیز در بیانیه‌ی کنگره این بند اصلاح گردید که مبارزه در هر بخش از کردستان با در نظر گرفتن وضعیت حکومت آن منطقه به پیش خواهد رفت، ابتدا بحث از پیام آشتی برای تمامی ملت‌ها و دولت‌ها بود، اما پس از صحبت‌های من، گزاره‌ی اصلاحی " با در نظر گرفتن وضعیت حکومت‌ها" گنجانده شد.


والا پرس: گفتید که به حزبتان و تاریخ حزبتان افتخار می‌کنید، آیا احساس نمی‌کنید که ضعفی در حزب شما وجود دارد و آن این است که در چنین جلسات و کنگره‌هایی این‌گونه از شما یاد می‌کنند: مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران و خالد عزیزی، دبیرکل حزب دمکرات، آیا این برای شما یک نقطه ضعف نیست؟

هجری: من نیز این را یک نقطه ضعف می‌دانم، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات، بلکه برای تمامی نیروهای سیاسی کردستان ایران، مثلا برای احزاب کومله که آنها نیز زمانی نیروی چشمگیری در کردستان ایران بودند. برای همگی ما این یک نقطه ضعف است، لیکن همانگونه که عرض کردم، این دوران دیگر تمام شده و امیدوارم که دیگر هرگز تکرار نشود. برای رفع همین نقاط ضعف است که ما مذاکره با آقای خالد عزیزی و ایجاد فضایی جدید را در دستورکار قرار داده‌ایم. اکنون مرتبا با یکدیگر دیدار می‌کنیم و به سویی می‌رویم که شاید در آینده با یکدیگر متحد شویم.


والا پرس: شما با اطمینان می‌گویید که یک نیروی پر طرفدار هستید، این جمله را از بسیاری از نیروهای سیاسی کردستان ایران از قبیل بخش دیگر حزب دمکرات و بخش‌های مختلف کومله شنیده‌ام. فکر می‌کنید اگر فرصتی فراهم شود، آیا حزب دمکرات خواهد توانست از طریق صندوق‌های رأی پیشاپیش همگان قرار گیرد؟

هجری: بله. من این‌گونه فکر می‌کنم و تردیدی در این ندارم. این تنها حدس و گمان نیست، بلکه با توجه به فعالیت‌هایمان در داخل کشور، شمار اعضایمان و روابطی که با شخصیت‌ها و مردم در داخل کردستان داریم به این نتیجه رسیده‌ایم، یعنی این صرفا یک شعار نیست. من باز هم تکرار می‌کنم، هر چند که ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران مبارزه‌ی مسلحانه را ادامه نداده‌ایم، اما این مسأله از محبوبیت حزب دمکرات نکاسته است. علاوه بر این، درست نیست که همانند اوایل دوران روی کار آمدن جمهوری اسلامی بیاندیشیم، زیرا تغییراتی در داخل کشور، در میان مردم و افکار و دیدگاه‌های آنان حادث شده است، اما محبوبیت حزب دمکرات و گسترش حزب در میان مردم در مقایسه با آن زمان بیشتر شده است.


والا پرس: گفتید که "من اگر می‌گویم ما بزرگترین حزب هستیم، این شعار نیست"، اما دلیل و مدرکی نیز در این زمینه وجود ندارد؟

هجری: درست است. در آن زمان نیز بایستی باز هم صندوق رأی سخن بگوید.


والا پرس: اگر نظرات شما درست از آب در نیامد، حاضر به پذیرفتن پیروزی سایر جریانات هستید، منظور من بیشتر نتایج انتخابات به عنوان یک روند دمکراتیک است؟

هجری: به نوبه‌ی خود معتقدم، مسبب آنچه که تاکنون بر سر ملت کرد آمده و فلاکت و عقب‌افتادگی فعلی ما، خودمان بوده‌ایم که نتوانسته‌ام با یکدیگر مدارا کنیم و دمکرات نبوده‌ایم، فقط در حرف دمکرات بوده‌ایم، به همین دلیل، تصور می‌کنم چه به عنوان ملت کرد به طور کلی و چه به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، اگر بخواهیم که ملتمان پیشرفت کند و حزب واقعا به عنوان وسیله‌ای در خدمت مردم باشد، بایستی تمامی قواعد دمکراتیک را بپذیرد، یکی از قواعد دمکراسی این است که اگر در انتخابات شکست خوردید، باید شکست را بپذیرید، من نه تنها در جامعه‌ی آینده، بلکه در حزب خودمان نیز اگر در یک انتخابات دمکراتیک شکست بخورم، با احترام کامل جایگاه خود را به فرد دیگری واگذار خواهم کرد، همانگونه که در گذشته این کار را کرده‌ام. من زمانی دبیرکل حزب دمکرات بودم. در یک کنگره‌ی دمکراتیک که به آن اعتماد داشتم، شکست خوردم و ماموستا عبدالله حسن‌زاده برنده شد. من با احترام کامل، منصب و جایگاه خود را واگذار کردم و در این مدت تمام تلاش خود را به کار بردم تا در خدمت حزبم باشم، این باور من است.


والا پرس: آیا این بدان معناست که شما به عنوان رهبر یکی از احزاب کردستان ایران، در پی این نیستید که باز هم به جنگ برادرکشی که پیشتر سابقه‌ای تلخ و ناگوار از آن داشتید، روی بیاورید؟

هجری: من بر این باورم که ملت کرد هرگاه برای حل مشکلات خود دست به اسلحه برده، اشتباه کرده و دشمن از این فرصت استفاده کرده است. به همین دلیل، معتقدم که این امر نباید تکرار شود، به باور من کنگره‌ی ملی که امیدوارم همانگونه باشد که من انتظار دارم، نه به شکلی فرمالیته، یکی از کارهایش این باشد که بر رفتار احزاب سیاسی کرد نظارت کند و اگر یک روز حزب یا گروهی بخواهد از طریق توسل به نیروی نظامی حرف خود را تحمیل کند، مانع آن شود، حزب من نیز بایستی یکی از پشتیبانان این سیاست باشد.


والا پرس: گفتید "کنگره آنگونه که من می‌خواهم". شما می‌خواهید کنگره چگونه باشد و چکار کند؟

هجری: من می‌خواهم کنگره‌ی ملی فقط در حد شعار نباشد. ما به عنوان حزب دمکرات می‌کوشیم که این کنگره تبدیل به مرکزی نیرومند برای گفتگو و ارائه‌ی نقشه‌ی راه برای تمامی مشکلات و معضلات ملت کرد شود، به ویژه در بخش‌هایی از کردستان که فاقد حکومت، مرجع و دادگاهی برای ارجاع مشکلات خود به آنجا هستند، کنگره‌ی ملی باید همان مرجع باشد، اگر در آینده گروهی بخواهد با توسل به اسلحه خود را بر مردم یا بر جریانات دیگر تحمیل کند، اگر حزبی بخواهد از راه و آرمان‌های ملی منحرف شود، کنگره‌ی ملی بتواند درباره‌ی این مسأله صحبت کند و تصمیم بگیرد و این مسائل را حل و فصل کند، به همین دلیل، من آرزوهای بزرگی برای کنگره‌ی ملی در سر دارم و امیدوارم این کنگره‌ی ملی در همین چهارچوب باشد.


والا پرس: بدون شک، صلح و آشتی محور اصلی کنگره‌ی ملی است. آیا مذاکره و گفتگو با جمهوری اسلامی ایران و دست کشیدن از مبارزه‌ی مسلحانه، سودی خواهد داشت؟

هجری: ما بر این باوریم که هرگاه جمهوری اسلامی ایران یا هر حکومت دیگری به طور جدی مایل به گفتگو درباره‌ی آزادی، دمکراسی و حقوق ملت کرد باشد، ما بایستی گفتگو کنیم و صلح کنیم، در گذشته نیز این چنین کرده‌ایم. بر سر همین مسأله‌ی صلح و مذاکره دو دبیرکل خود را از دست داده‌ایم. از بدو روی کار آمدن جمهوری اسلامی نیز همراه با سایر نیروهای مبارز در کردستان، هیأت نمایندگی خلق کرد را تشکیل دادیم، با جمهوری اسلامی مذاکره نمودیم، تمامی این راه‌ها را در مقابل جمهوری اسلامی آزموده‌ایم، اما متأسفانه به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم، لیکن اگر در آینده جمهوری اسلامی دستخوش چنان تغییراتی گردد که بخواهد با ملت کرد برای حل مسائل آن گفتگو کند، ما حاضر خواهیم بود.





هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

‏‎خەڵاتی ئاڵتونی (دایكی ئاشتی) پێشکەش کرا بۆ دایە شەریفە.

‏‎ ‏‎ ١٠/١٢/٢٠١٩ لەشاری هەولێر لە ڕێوڕەسمێكدا كە لە هۆتێل هەولێری نێودەوڵەتی بەڕێوەچی ڕێكخراوی ئاشتی خێرخوازیی، خەڵاتی ئاڵتونی (دایكی ئاش...