انسانیت مرز نمیشناسد

انسانیت مرز نمیشناسد ، نه رنگ پوست ، نه مرز ، نه زبان ، نه نژاد ، هیچ کدام از اینها مطرح نیست ، ولی حفظ فرهنگ و حفظ اصالت بر هر شخص و هر ملتی واجب است،هر ملتی کە زبانش بمیرد خودش هم میمیرد و چیزی برای گفتن ندارد... .

رجل سیاسی و کردستان . سیروس ملکوتی

رجل سیاسی و کردستان . سیروس ملکوتی
جمهوری اسلامی چه از نوع اصول گرایش و چه اصلاح طلبش چند آزمون نظامی و ایدئولوژیک را پشت سر نهاده اند. در آزمون نظامی در انواع کشتار حضور به هم رساندند و اما از میانه این همه آزمونهای مرگ خواهانه ، حضور در کردستان مهمترین بهانه برای رشد و دریافت کلید قدرت ایام شد.




زیرا جنگ در کردستان آزمونی بود در پذیرش و طاعت ایدئولوژیک از فرمان جهاد، حتی این حضور منافع بیشتری را از جنگ با عراق برای قاتلان فراهم آورد. این قهرمانان میدان خونبار کرد کشی امروز اما در پست های کلیدی وزارت، سپاه ، و صنایع ایران و همچنین با تاسف و تاثر بیکران در عرصه همایشات تبعیدیان ایرانی به مثابه ناجیان اصلاح طلبی حضور دارند. شاید بیمورد نیست که دادخواهی مردم کرد با تقلقل بخشیدن و ایراد اتهامات به احزاب کردی دارد به حاشیه دادخواهی ها کشانیده میشوند.
زیرا برای این رجل امروزین و ماندگاریشان بر سریر قدرت نوعی از ترسیم سیاست مماشات فردایی باید مشروعیتی کسب نمود ، و چه مشروعیتی بهتر از نامشروع خواندن احزاب کردی . فراموش نکنیم که بخشی از آن کنشگرانی که طی همه این سالها با همبستگی خود با مبارزات در کردستان حماسه سرایی مینمودند تا نوعی از بودن و هم آوایی مبارزاتی را به تظاهر بکشانند ، امروز به صف آرایی در مقابل همان اندیشه ها و دادخواهیهایی برآمدند که روزگاری جوهر انقلابی نمایی آنان را تصویر مینمود .
با این حال ایمان دارم ، هستند آزادگانی که آن جنایات و این معرفت مبارزاتی مردم و احزاب کرد را از یاد نخواهند برد.

گواهی پرداخت بدهی بابک زنجانی به دولت، جعلی از آب درآمد

گواهی پرداخت بدهی بابک زنجانی به دولت، جعلی از آب درآمد
نماینده کرمانشاه در مجلس با بیان اینکه ادعای بابک زنجانی مبنی بر پرداخت بدهی خود به دولت جعلی بود و وی سند مربوط به پرداخت پول به حساب بانک مرکزی تاجیکستان را جعل کرده بود، گفت: این موضوع در کمیسیون اصل ۹۰ سریعاً پیگیری می‌شود.
سید سعید حیدری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری حکومتی فارس، اظهار داشت: سندی که بابک زنجانی مبنی بر پرداخت بدهی خود به وزارت نفت به کمیسیون اصل 90 ارائه کرده است، طبق بررسی‌های انجام شده جعلی از آب درآمد.
وی ادامه داد: با پیگیری‌های انجام شده از سوی مجلس و برخی دیگر، این سند و گواهی که ظاهراً از بانک مرکزی تاجیکستان صادر شده، جعلی بوده است.
نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی افزود: زنجانی تاکنون هیچ مبلغی بابت بدهی‌ خود به وزارت نفت، به دولت پرداخت نکرده و ادعای قبلی وی مبنی بر پرداخت بدهی، دروغ بوده است.
این عضو کمیسیون انرژی یادآور شد: پس از بررسی‌ها متوجه شدیم زنجانی سند پرداخت بانک مرکزی تاجیکستان را جعل کرده است.
حیدری تأکید کرد: پرونده بابک زنجانی در کمیسیون اصل 90 قانون اساسی مجلس، حتماً مورد بررسی موشکافانه قرار می‌گیرد.
وی یادآور شد: از کل رقم حدود 2 میلیارد و 60 میلیون یورویی‌ که بابک زنجانی مدعی پرداخت آن به دولت شده بود، تا کنون هیچ رقمی پرداخت نشده و هیچ پولی به حساب دولت واریز نشده است.
به گزارش فارس چندی پیش بابک زنجانی ‌گواهی از بانک مرکزی تاجیکستان ارائه کرد،‌ مبنی بر اینکه تمامی بدهی خود به دولت ایران را در این کشور به حساب بانک مرکزی ایران واریز کرده است، اما با پیگیری‌های مجلس مشخص شد حتی پولی به حساب دولت ایران واریز نشده و گواهی صادر شده نیز ظاهراً یا جعلی بوده و یا با پرداخت یک میلیون دلار از سوی وی صادر شده ‌است.

برابری "زن و مرد" ریشە در تاریخ ملت کورد دارد.....

زمانی که هیچ دولت و قانونی وجود نداشت ...
زمانی که بشر جز به فکر سیر کردن شکم و گریز از ترس و در امان ماندن و پرستش در مقابل نیروهای ماورایی اطرافش نبود
یکی از ارکان زندگی نیاکانمان ، برابری و دمکراسی حقوق زن و مرد بود .
یکی از تعاریف دمو کراسی
یک روش حکومتی است که برای مدیریت کم خطا بر مردم حق مدار . که درآن فرد یا گروه خاصی حکومت نمی کند بلکه مردم حکومت می کنند .
در رقص های کردی هیچ کس در نقطه مرکز نیست و تو شراکت میکنی در یک حرکت ، شراکت می کنی در ساختن یک زنجیره انسانی ، تو با یک نفر هستی و با جمع می رقصی . دست در دست یک نفر داری و جدا از جمع نیستی .
در اینجا هر زنی کنار مردی قرار دارد .
زن : سمبل و نماد زندگی در رقص های کردی که بی آن زندگی بی معنی و با آن به تکامل می رسد ***( یکی از معناهای زن در زیان کردی (( زندگی )) است .( ئاپو )
بنده آسو نادری هستم پژوهشگر و نویسنده کتابی به نام ** هه لپه رکی هنر مقدس کردها **( این کتاب هنوز به چاپ نرسیده ومتاسفانه در ایران نیز به چاپ نخواهد رسید ) .
معنای لغوی ( هه لپه رکی ) در زبان کُردی : هه لپه رکی از مصدر واژه (هه لپه رین ) واز پاره ( هه ل ) + ( په رین ) تشکیل شده ، ( بالا آمدن ، بلند شدن ) + ( پریدن ، پرش به جلو )ودر کل به معنای از زمین بریدن ، از خود بی خود شدن ....پس هه لپه رکی فراتر از یک رقص معمولی و عادی می باشد .
آیین و اسطوره ای که هزاران هزار سال قبل ، از تمدن کُردها به جای مانده است .
قدمت تاریخی آن به اواخر عهد دیرینه سنگی و اویل میانه سنگی ( یک نظریه وطبق پژوهش ها و مطا لعات تاریخی در مورد زندگی مردمان کُرد)
زمانی که زبان از بیان و بروز احساسات قاصر مانده بود بشر توانست از لحاظ فیریکی و با زبان اعضای بدن با هم نوعش ارتباط برقرار کند و نیازهای زندگی خود را با غلبه بر ترس بر آورده سازد، برای ادامه حیات .
در این پست به دلیل اینکه نوشته هایم طولانی نشود خیلی از نماد ها و فلسفه ی وجودی رقص هارا برای پست های بعدی به حای میگذارم.
...... و به دورانی می آییم که ( هه لپه رکی ) برای مردمان کرد به بخشی ثابت از زندگیشان تبدیل می شود( به طور عام ) و برایشان به مانند همدمی از زندگی می باشد و همیشه همراهشان مانده است ........
سینه به سینه و نسل به نسل انتقال یافت تا الان که به چهار دسته تقسیم بندی می شود
1 _ بزم 2 _ رزم 3_ مذهب 4_ عزا
که هر کدام از این چهاردسته نیز تعاریف و هه لپه رکی های خاص خود را دارند که دسته یا شاخه بزم و رزم شاخه های پرباری هستند در رقص های کردی .
برای مثال دسته رقص های بزم در مراسمی مانند ( جشن تولد .... مراسم ازدواج ...برداشت محصول .... پیروزی در جنگ ها ....و در تمام مراسمی که در آن شادی رکن اصلی بوده است .
هه لپه رکی هنریست کهن که ریشه در برگ برگ تاریخ این مرز وبوم دارد .
به گفته محققین اولین هنر ( برقرای ارتباط انسان با طبیعت بود که به خاطر ترس از زنده ماندن و ترس از گرسنه گی تن به برقراری ارتباط از طریق اعضای بدنش داد و اینکه تئاتر از رقص و رقص از کار به وجود آمد نیزبه ما اثبات می کند که اولین هنر رقص است و بس .
انسان از مراحل اولیه ی که پا به محیط های ناشناخته می گذارد ............را با کمک زبان بدن به شخصی دیگر انتقال می دادند .


Aso Naderi

بازداشت پنج تن از نوکیشان مسیحی در شرق تهران

بازداشت پنج تن از نوکیشان مسیحی در شرق تهران
پنج تن دیگر از هموطنان نوکیش مسیحی در مراسم کریسمس امسال در یکی از کلیساهای خانگی شرق استان تهران بازداشت شدند. اِعمال محدودیت، فشار و آزار نوکیشان مسیحی در ایران همچنان ادامه دارد
روز سه شنبه سوم دی ماه – در آستانه مراسم کریسمس، ماموران امنیتی با هجوم به منزل مهندس حسینی، اقدام به بازداشت وی و چند تن از نوکیشان مسیحی به نامهای احمد بازیار، فائقه نصرالهی، مستانه رستگاری و همچنین امیرحسین نعمت اللهی نمودند.
گزارش‌ها می‌گوید: این افراد برای دعا و نیایش و مراسم کریسمس، تولد عیسی مسیح در آن محل حاضر شده بودند.
بر اساس این گزارش، ماموران لباس شخصی مجهز به بیسیم و سلاح کمری، ضمن اهانت و بازرسی افراد حاضر در آن محل، همزمان به تفتیش منزل مذکور پرداخته و کتب و سی دی‌ها و لب تاپ‌های آنان را ضبط کردند. همچنین دستگاه ریسیور ماهواره منزل را نیز همراه با وسایل مذکور انتقال دادند.
ماموران امنیتی همچنین به بازرسی منزل یکی از همسایگان مهندس حسینی که در حال رویت هجوم و اقدامات ماموران بود، پرداخته و ضمن اهانت و ضرب و شتم پدر آن خانواده، آنان را تهدید به سکوت کردند.
هنوز از محل بازداشت و وضعیت این بازداشت شدگان مسیحی خبری منتشر نشده است.
همه ساله با فرارسیدن ایام کریسمس ضمن کنترل و نظارت بر کلیسا‌ها و اعضا و ایمانداران مسیحی فشار و تهدیدهای خود را به شدت افزایش می‌دهد. در این ایام همچنین بسیاری از نوکیشان مسیحی مورد آزار و فشار و تهدید و بازداشت واقع می‌شوند، که از جمله می‌توان به اقدام هماهنگ و بازداشت جمعی از نوکیشان مسیحی ساکن تهران طی سالهای گذشته اشاره کرد.

قوانین جدید درسوئد

جدیدترین مطلب: سالی جدید به همراه قوانینی جدید فرا می رسد
سال جدیدی در راه است و طبق معمول، قوانین جدیدی نیز از ابتدای سال ۲۰۱۴ جاری می‌شوند. کاهش دوباره‌ی مالیات بر درآمد، قانون جدید کتابخانه‌ها و جریمه برای کمون‌هایی که از پذیرش کودکان تنهای پناهجو سرباز می‌زنند، برخی از این قوانین جدید است.
سال جدید با قوانینی جدید در راه است
از ابتدای سال جاری پنجمین دور کاهش مالیات بردرآمد آغاز می‌شود. این سیاست همیشگی دولت بورژوازی به رهبری مودرات‌ها بوده که عقیده دارند آنهایی که کار می‌کنند باید بیشتر درآمد داشته باشند تا چرخ اقتصاد کشور بچرخد. این سیاست مخالفان بسیاری نیز دارد و آنها می‌گویند که مالیات کمتر به معنی درآمد کمتر برای دولت و به دنبال آن بودجه‌ی کمتر برای بخش‌های بهداشتی و آموزش خواهد بود. به همین دلیل، اپوزیسیون در پارلمان، لایحه کاهش مالیات دولتی را برای پردرآمدها متوقف کردند. بازنشستگان نیز امسال از کاهش مالیات بهره‌مند خواهند شد اما در عوض مالیات بر برخی از اقلام مانند الکل و تنباکو بالا خواهد رفت.
افرادی که در خانه پول پس‌انداز کرده‌اند بهتر است اسکناس خود را کنترل کنند چرا که برخی از این اسکناس‌های قدیمی از اعتبار می‌افتند. اسکناس‌های هزارکرونی و پنچاه کرونی قدیمی که بدون نوار فلزی خاکستری رنگ در گوشه‌ی خود هستند، دیگر ارزشی نخواهند داشت. اما مهلتی اضافه برای تعویض این اسکناس‌ها در بانک نیز درنظر گرفته شده است.
یکی از مشکلات بزرگ اقتصاد کشور در حال حاضر، بیکاری بالای جوانان است. به همین دلیل یک سری قوانین جدید در بازار کار نیز تصویب شده‌اند.از جمله کارفرمایانی که جوانان بدون تجربه را استخدام کنند، از کمک‌های دولتی برخوردار می‌شوند. هزینه‌ی عضویت در صندوق‌های بیمه‌ی بیکاری نیز کاهش پیدا می‌کند. تا کنون، بخش‌هایی که بیکاری در آنها بالاتر بود، هزینه‌ی عضویت در صندوق بیمه‌ی بیکاری نیز در این بخش‌ها بیشتر بود. اما با انتقادهای فراوانی که به این قانون شد، از ابتدای سال ۲۰۱۴، هزینه‌ی عضویت در تمامی صندوق‌های بیمه‌ی بیکاری برابر و یکسان خواهند شد. فردریک راین‌فلدت نخست‌وزیر سوئد در تابستان گذشته، هنگام معرفی این قانون گفت:
-دو میلیون و سیصدهزار نفر، شامل این کاهش هزینه‌ی صندوق بیمه‌ی بیکاری خواهند شد. نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر، این کاهش ۱۵۰ کرون در ماه است اما برای کارکنان بخش هتل و رستوران که بیشترین کاهش را دارند، اعضای این صندوق، ماهیانه ۲۵۰ یا بیشتر صرفه‌جویی خواهند کرد.
برای والدین نیز برخی از مقررات تغییر می‌کنند. برای مثال، والدین می‌توانند خود تصمیم بگیرند که تا ۱۲ سالگی، کمک‌هزینه‌ی نگهداری از کودک خود را چه وقت بگیرند. این امکان اکنون تا ۸ سالگی فرزندان وجود دارد. همچنین، کمک‌هزینه مسکن برای خانواده‌های بچه‌دار نیز بیشتر می‌شود. از ابتدای ماه مارس نیز، کمک‌هزینه‌ی کودکان، به‌طور مساوی میان پدر و مادر تقسیم می‌شود. در حال حاضر، این کمک‌هزینه به طور مستقیم به مادر پرداخت می‌شود.
اما این تنها قوانین اقتصادی نیستند که تغییر می‌کنند. تعداد کودکان تنهای پناهجو که به سوئد می‌آیند روبه افزایش است. جایگزینی این افراد همواره یکی از مشکلات اداره‌ی مهاجرت بوده است اما از آغاز سال، کمون‌ها دیگر نمی‌توانند از این کودکان سرباز بزنند. توبیاس بیلستروم وزیر امور مهاجرت در ماه اکتبر، هنگام معرفی این قانون گفت:
-کودکان زیر ۱۸ سال، شرایط ویژه‌ای دارند، این کودکان بدون سرپرست به کشورما آمده‌اند و این وظیفه‌ی ما به عنوان یک ملت است که مسئولیت آنها را بپذیریم و مواظب باشیم در مضیقه قرار نگیرند.
از دیگر تغییراتی که در قوانین مهاجرت و همپیوستگی بوجود خواهد آمد این است که خانواده‌ی یک فرد مهاجر تا شش سال از حمایت‌های دولتی برخوردار خواهند بود.
در بخش آموزش، دانشجویان آسان‌تر می‌توانند همزمان با تحصیل، کار نیز بکنند. میزان درآمد یک دانشجو بدون اینکه نگران کاهش از وام و کمک هزینه‌ی تحصیلی خود باشد، تا ۸۶۰۰۰ کرون در شش افزایش می‌یابد. به این ترتیب یک دانشجو حق دارد تا ماهی ۱۴۰۰۰ کرون درآمد داشته باشد بدون اینکه این مبلغ از کمک هزینه‌ی تحصیلی او کاسته شود.
در زمینه کارهای اداری، ادارات دولتی حق خواهند داشت که برخی از مدارک مربوط به اتحادیه اروپا را محرمانه اعلام کنند. منتقدان عقیده دارند که این تبصره، بر خلاف اصل علنیت کارهای اداری در سوئد است. دولت قول داده است که این قانون که از طرف اتحادیه اروپا تحمیل شده است، بر شفافیت عملکرد دولت سوئد تاثیر نگذارد اما همگان چنین خوش‌بینی را ندارند. پتر اریکسون سخنگوی کمیسیون قانون اساسی پارلمان از حزب محیط زیست، خطر چنین قوانینی را این‌گونه برشمرد:
-این ریسک وجود دارد که ادارت سلیقه‌ای عمل کنند و گستردگی این قانون بسیار بیشتر از محرمانه‌بودن برخی مذاکرات بین‌المللی‌ست که امروزه داریم. این ریسک هست که ادارات از مهر محرمانه بیشتر استفاده کنند. اگر یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا درخواست محرمانه بودن مدرکی را بدهد، تمام اصل شفایت و علنیت در سوئد نیز زیر پا گذاشته می‌شود.
از دیگر تغییرات اداری در کشور، ایجاد نهادی جدید با ادغام دو انستیوتی سلامت عمومی و پیشگیری از بیماری‌های مسری ست و این نهاد جدید، اداره‌ی کل بهداشت عمومی نام خواهد داشت.
در بخش فرهنگ نیز قانون کتابخانه‌های عمومی تغییر می‌کند. در این قانون جدید، کتابخانه‌ها موظف شده‌اند که فعالیت‌های خود را بر روی کتاب‌خوانی کودکان و نوجوانان متمرکز کنند. همچنین کتابخانه‌ها موظف شده‌اند تسهیلاتی را برای توان‌خواهان، اقلیت‌های ملی و افرادی که زبان‌ مادری آنها به‌غیر از زبان سوئدی‌ست، ایجاد کنند.

بازداشت مهدی موسوی و فاطمه اختصاری، شاعر و ترانه‌سرا

وبسایت خبری کلمه، نزدیک به اصلاح‌طلبان، از بازداشت مهدی موسوی و فاطمه اختصاری، شاعر و ترانه‌سرا، و نگهداری آنها در بازداشتگاه‌های سپاه پاسداران خبر داده است. بر اساس این گزارش که روز دوشنبه، دوم دی منتشر شد، آقای موسوی و خانم اختصاری به دنبال دریافت احضاریه‌ای از دادسرای اوین در اواسط ماه آذر بازداشت شده‌اند و اکنون در بند ۲- الف زندان اوین به‌سرمی‌برند که تحت نظارت نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران است.

با کشتە شدن یک شهروند کُرد در شهرستان قصرشیرین از توابع استان کرمانشاه، آمار قربانیان انفجار مین طی سە ماه گذشتە در مناطق کُردنشین بە ١٣ تن رسید

آژانس کُردپا: با کشتە شدن یک شهروند کُرد در شهرستان قصرشیرین از توابع استان کرمانشاه، آمار قربانیان انفجار مین طی سە ماه گذشتە در مناطق کُردنشین بە ١٣ تن رسید.

بنابە گزارش آژانس خبررسانی کُردپا؛ جهانبخش رستمی ١٨ ساله فرزند نظر در نزدیکی پاسگاه "یکه‌شان" از توابع قصرشیرین به دلیل انفجار مین بجای مانده از جنگ، جان خود را از دست داد.

این حادثە روز یک‌شنبە، ٢٤ آذرماه در ارتفاعات کوه "آق داق" قصرشیرین روی دادە است کە منجر بە کشتە شدن این شهروند کُرد شدە است.

انجار در کوه آق داق در حالی است که مقامات وزارت دفاع در استان کرمانشاه از "پاکسازی" منطقه از مین خبر می‌دهند و دستور تعطیلی کارکنان بخش مین‌زدایی را صادر کردند.

از دیگر سو، در همان روز یک کولبر کُرد بە نام فرید قادری ٢٦ سالە در مرز شیخ‌صلە منطقە ثلاث باباجانی بر اثر برخورد با مین یک پایش را از دست داد.

با استناد بە آمار مرکز آمار آژانس خبررسانی کُردپا، طی فصل پاییز، ٢ شهروند کُرد بر اثر برخورد با مین جانشان را از دست دادەاند و ١١ شهروند یگر زخمی و قطع عضو شدند.

روز یکشنبه ۲۲ دسامبر برابر با اول دی ماه ۱۳۹۲، هزاران تن از مردم سوئد در شهراهای مختلف این کشورعلیه نژاد پرستی و خشونت علیه مهاجرین دست به تظاهرات زدند که هم اکنون در ساعت ١٢ يكشنبه تظاهرات ضد راسيستي در أستورا توريت بوروس همبستگي پناهندگان بوروس

روز یکشنبه ۲۲ دسامبر برابر با اول دی ماه ۱۳۹۲، هزاران تن از مردم سوئد در شهراهای مختلف این کشورعلیه نژاد پرستی و خشونت علیه مهاجرین دست به تظاهرات زدند که هم اکنون در جریان است. .
این تظاهراتهای اعتراضی در پی ان برنامه ریزی شده که یکشنبه گذشته یک گروه از هواداران نازیسم، «جنبش مقاومت ملی سوئد»، با حمله به یک تظاهرات مسالمت امیز علیه نازیسم انرا به خشونت کشاندد.
در تظاهرات امروز که توسط گروه “خط ۱۷″ سازماندهی شده بود توسط هفت حزب سوئد مورد پشتیبانی قرار گرفته است.

در تظاهرات استکهلم، که نزدیک به ۲۰۰۰۰ نفر شرکت کرده بودند واز سوی پلیس از طریق زمین و هوا به شدت کنترل میشود، از جمله رهبر حزب سوسیالدموکرتها، استیفان اوون، و وزیر مهاجرت از حزب مردم و رهب حزب سبز در این راهپیمائی حضور داشتند.
تنها حزبی که در این تظاهرات شرکت نداشت، حزب دست راستی” دموکراتهای سوئد” ب

در این گردهم ائیها چندین نفر از هنرمندان نیز شرکت دشتند.

توضیح اینکه: یکشنبه گذشته تظاهرات گروهی از مردم علیه نژاپرستی در “شرتورپ” (Kärrtorp) واقع در استکهلم توسط گروهی از نژادپرستان به خوشونت گرائیده شد. پس از این حادثه چندین راهپیمایی علیه نژادپرستی در مناطق مختلف کشور انجام شده. روزگذشته حدود ٣هزار تن در شهر یوتبوری علیه نژادپرستی راهپیمایی کردند. در چند روز گذشته همچنین در شهرهای مالمو، یوتبوری ، اوربرو، و اوپسالا نیز راهپیمایی هایی علیه نژادپرستی انجام شد.

سفر احمد شهید به اروپا برای تهیه گزارش جدید نقض حقوق بشر در ایران

سفر احمد شهید به اروپا برای تهیه گزارش جدید نقض حقوق بشر در ایران رادیو فرانسه: احمد شهید فرستاده ویژه سازمان ملل در نظارت بر وضع حقوق بشر در ایران در سفر اروپائی خود روزهای جمعه و شنبه بیستم و بیست و یکم دسامبر را در پاریس گذراند. به گفته منابع حقوق بشر بین المللی احمد شهید در روز اول این سفر خود در دفتر جامعه های حقوق بشر بین المللی در پاریس با رئیس این جامعه و شماری از ایرانیانی که فرزندان آنها در ایران زندانی هستند دیدار و به مصاحبه پرداخت. سفر اروپائی در حالی آغاز شده است که مجمع عمومی سازمان ملل در نشست روز چهارشنبه، هجدهم دسامبر، خود براساس گزارش های ارائه شده از سوی احمد شهید و منابع دیگر دفاع از حقوق بشر بار دیگر از تداوم نقض حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی کرده و از ادامه محدودیت آزادی بیان، نقض حقوق اقلیت ها و تبعیض علیه زنان و همچنین اعمال مجازات های خشن انتقاد کرد. هشتاد شش کشور به این قطعنامه رای مثبت و سی و شش کشور از جمله سوریه، روسیه و چین به آن رای منفی دادند. سازمان ملل ماموریت احمد شهید را بار دیگر تمدید کرده است، ولی دکتر شهید می گوید علی رغم درخواست های مکرر ایران هنوز با سفر به جمهوری اسلامی موافقت نکرده است. به دنبال تصویب قطعنامه سازمان ملل علیه تداوم نقض حقوق بشر در ایران، مرضیه افخم، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی این قطعنامه را مردود دانسته و در این رابطه گفت: " در قبال وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران اغراق و سیاه نمائی صورت می گیرد.

تصویب قطعنامه‌ی حقوق بشری علیه حکومت آخوندی

تصویب قطعنامه‌ی حقوق بشری علیه حکومت آخوندی

مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطع‌نامه‌ای٬ نسبت به نقض حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی کرد. هم‌زمان محمد جواد لاریجانی و نیز رییس قوه‌ی قضاییه حملات تندی را متوجه‌ی «حقوق بشر غربی» و احمد شهید کردند.

مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطع‌نامه‌ای٬ نسبت به نقض حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی کرد٬ اما در عین حال از قول‌هایی که رییس جمهور ایران درخصوص بهبود شرایط در برخی زمینه‌های حقوق بشری داده است٬ استقبال کرد.

به گزارش خبرگزاری رویترز٬ به موجب این قطع‌نامه٬ اگرچه نسبت به نقض حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی شده است٬ این مجمع قول‌های حسن روحانی در زمینه حقوق بشر٬ از جمله تاکیدش به تلاش برای حذف تبعیض علیه زنان و اقلیت‌های مذهبی و هم‌چنین ارتقای آزادی بیان و عقیده را مورد استقبال قرار داده است.

در این قطع‌نامه هم‌چنین از طرح حسن روحانی برای اجرای منشور حقوق مدنی استقبال و از ایران خواسته شده است تا گام‌های «ملموسی» در جهت اجرایی شدن فوری این تعهدات بردارد.

متن پیش‌نویس این قطعنامه ۲۸ آبان‌ماه در کمیته سوم مجمع عمومی به تصویب رسیده بود.

نماینده ایران در مجمع عمومی سازمان ملل این قطع‌نامه را «غیرسازنده» دانست و گفت قطع‌نامه مزبور بیان‌گر واقعیات ایران نیست.

دفاع رییس قوه قضاییه از اعدام

هم‌زمان، رییس قوه قضاییه برای چندمین بار در هفته‌های اخیر از مجازات اعدام در ایران دفاع کرد. صادق لاریجانی چهار روز پیش نیز در سخنانی به‌شدت از اعدام دفاع کرده و گفته بود:‌ «مخالفت با اعدام، در واقع مخالفت با حکم اسلام است.»

به گزارش خبرگزاری ایسنا، آقای آملی لاریجانی با انتقاد از این‌که برخی به مسائل فقهی می‌پردازند، گفت «فقه یک تخصص است و مساله‌ی حدود و اعدام فساد فی‌الارض هم در این مقوله می‌گنجد.»

لاریجانی هم‌چنین با انتقاد از حقوق بشر در غرب گفت که «مبانی و رفتار غرب در حوزه حقوق بشر، چه در بعد نظری و یا عملی دوگانه و متناقض است.»

وی افزود: مواضع و رفتار غرب نشان می‌دهد که غرب از حقوق بشر و دیگر مفاهیم ارزشمند آن صرفا به عنوان «ابزار اعمال فشار» استفاده می‌کند.

گفتنی است چهار روز پیش نیز صادق لاریجانی در سخنانی از اعدام دفاع کرده و گفته بود:‌ «مخالفت با اعدام، در واقع مخالفت با حکم اسلام است زیرا قصاص نص قرآن کریم است.»

دفاع چندباره‌ی رییس قوه قضاییه از مجازات اعدام در شرایطی است که در روزهای اخیر گروهی از چهره‌های سرشناس منتقد حکومت ایران با انتشار فراخوانی خواهان تلاش برای محدودیت و «لغو گام به گام اعدام» در ایران شده‌اند.

بنیان‌گذاران حرکت «لغو گام به گام اعدام (لگام)» به‌ویژه می‌خواهند مجازات اعدام برای کسانی که پیش از سن قانونی مرتکب قتل شده‌اند لغو شود و هم‌چنین مجازات‌هایی نظیر قطع دست و پا لغو شوند.

بابک احمدی، سیمین بهبهانی، علیرضا جباری، فریبرز رییس دانا، پروین فهیمی، اسماعیل مفتی‌زاده، محمد ملکی و محمد نوری زاد این فراخوان را امضا کردند و خواهان آن شدند که آموزش و سیاست‌های تربیتی جای‌گزین مجازات اعدام شود.

حمله‌ی محمد جواد لاریجانی به احمد شهید
در همین حال محمدجواد لاریجانی٬ دبیر ستاد حقوق بشر ایران نیز می‌گوید: «غرب در حالی بر ایران فشار وارد می‌کند که کشورهای دیگری در خاورمیانه که کوچک‌ترین بویی از دموکراسی نبرده‌اند از بهترین روابط سیاسی و اقتصادی با غرب برخوردارند.»
به گزارش خبرگزاری‌ نسیم، آقای لاریجانی می‌گوید: «جمهوری اسلامی بهترین هم‌کاری را با شورای حقوق بشر سازمان ملل داشته است.»
وی با حمله به احمد شهید٬ گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، او را «فاقد وجاهت اخلاقی، فنی و قانونی» برای این کار عنوان کرده است.
جواد لاریجانی می‌گوید که آقای شهید «بی‌طرف» نیست٬ از «متدولوژی و روش مناسبی» برای کارش برخوردار نبوده و با «تروریست‌ها» در ارتباط است.
لاریجانی افزوده گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران برای جمهوری اسلامی «پرونده‌سازی» می‌کند و «هیچ احترامی برای نظام دموکراتیک مبتنی بر عقلانیت اسلامی قائل نیست.»
گفتنی است آبان‌ماه سال جاری احمد‌ شهید٬ گزارش‌گر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران به کمیته سوم این سازمان گفته بود که سابقه حقوق بشری ایران نباید به خاطر قول‌هایی که حسن روحانی به غرب داده است٬ نادیده گرفته شود. او آن زمان از اعدام «۷۲۴ تن» در ایران در عرض ۱۸ ماه انتقاد و تاکید کرد که ده‌ها تن از این افراد پس از انتخاب شدن حسن روحانی به عنوان رییس جمهور٬ اعدام شده‌اند. ایران بالاترین نرخ سرانه مجازات اعدام در جهان را دارد و براساس گزارش کمپین بین‌المللی حقوق بشر، فقط در سال ۲۰۱۳، بیش از ۴۰۲ نفر در ایران اعدام شده‌اند که ۵۳ مورد از این اعدام‌ها در ملا عام صورت گرفته است.

وضعیت نگران کننده "وحید حکانی" از نوکیشان مسیحی در بند

نوکیش مسیحی « وحید حکانی » که بهمراه تنی دیگر از نوکیشان مسیحی، در بند عبرت زندان عادل آباد شیراز دوران محکومیت خود را می گذراند به دلیل بیماری و شرایط نامساعد زندان، در وضعیت نگران کننده ای بسر می برد.

به گزارش « محبت نیوز» وحید حکانی از نوکیشان مسیحی شیراز است که چندی پیش به علت تشدید عارضه گوارشی و وخامت اوضاع جسمی در زندان عادل آباد به بیمارستان فقهی این شهر منتقل و تحت عمل جراحی قرار گرفت.

وی که از سوی دادگاه انقلاب اسلامی شیراز به دلیل اعتقادات و باورهای مسیحی اش به 3 سال و هشت ماه زندان محکوم شده است و در حال حاظر دوران محکومیت خود را سپری می کند، از بدو ورود به زندان از ناحیه معده دچار خونریزی خفیف بود، اما شرایط نامناسب بهداشتی، کمبود تغذیه و نداشتن فعالیت به علت قرنطینه بودن در بند عبرت زندان بیماری او تشدید شد.

نخستین دادگاه وحید به همراه تعداد دیگری از متهمان؛ "مجتبی سیدعلاالدین حسین"، "محمدرضا پرتویی (كوروش)"، "همایون شکوهی" و همسر ایشان خانم"فریبا ناظمیان" پس از گذشت بیش از 8 ماه از دستگیری این افراد در 24 مهر ماه 1391 در شعبه 3 دادگاه انقلاب اسلامی شیراز و به ریاست قاضی رشیدی برگزار شد. دومین دادگاه نیز در همین شعبه در 8 دی ماه 1391 برگزار گردید.

در طی این مدت حال وحید رو به وخامت می گذاشت. دوستان وی در داخل و خارج از زندان بارها وضعیت نامناسب جسمی او را به صورت کتبی و شفاهی به گوش مسئولین رساندند که با بی توجهی آنان روبه رو شد.

بر اساس این گزارش از بهمن ماه گذشته وضعیت دستگاه گوارش او آنقدر وخیم شد که گاهی هر2 روز تا 300 سی سی خون از دست می داد و وزنش به شدت کاهش یافته بود. در این مدت با وجود اینکه او حتی توان راه رفتن راه هم نداشت دو بار با دستبند و پا بند بهمراه سه یا چهار مامور به یک بیمارستان زیر نظر زندان منتقل شد. در یک مورد پس از ویزیت دکتر و تجویز نسخه، داروهای او پس از یک ماه اجازه یافت تا به داخل زندان فرستاده شود.

متاسفانه پزشک معتمد زندان به وحید خبر داد که وی علاوه بر خونریزی شدید معده دچار بیماری بواسیر و شقاق از نوع وخیم شده و باید هر چه سریعتر تحت عمل جراحی قرار گیرد. در این فاصله بیماری معده او به ناحیه روده نیز سرایت کرده بود و بر امراضی که این نوکیش با آن دسته و پنجه نرم می کرد اضافه شد. با این وجود قاضی پرونده اعلام کرد که چون هنوز حکم نهایی صادر نشده اجازه درمان خارج از زندان نیست.

شدت بیماری و وضعیت جسمانی وی به حدی بوده که پیش از این نیز خبری از وخامت حال جسمانی این نوکیش زندانی مسیحی نیز منتشرشد و بسیاری از فعالان مسیحی و سازمانهای حقوق بشر نیز نسبت به وضعیت این زندانی مسیحی ابراز نگرانی کردند.

در نهایت با پیگیری های انجام شده موافقت شد که وی به شرط سپردن وثیقه به بیمارستان «فقیهی» شیراز منتقل شود و پس از آن نیز تحت عمل جراحی قرار گرفت. پرونده او نیز به دادگاه تجدید نظر (شعبه 16 دادگاه شهرداری) ارسال شد و احتمال می رود به دلیل شرایط خاص جسمی مرخصی او تمدید شود. طبق مجوز دادگاه وی در حال حاضر با وثیقه 200 میلیون تومانی جهت مداوا در مرخصی دوماهه بسر می برد.

همچنین خبر رسیده که دادگاه انقلاب شیراز در اقدامی خلاف قانون به وحید حکانی اعلام کرده است که این مرخصی جزو مدت محکومیت وی محاسبه نشده و وی باید این مدت را در ادامه محکومیت خود سپری کند.

بر اساس این گزارش وحید به دلیل شرایط ویژه ای که دارد در بیرون از بیمارستان توسط دوستان و دیگر ایمانداران مراقبت میگردد.

گفتنی است روز شنبه 20 مهرماه 1392 برابر با (12 اکتبر 2013)، دادگاه تجدید نظرِ شعبه 15 دادگستری استان فارس ( شهر شیراز ) مجموعن حکم 20 سال حبس برای وی و پنج تن از دیگر نوکیشان مسیحی ساکن شیراز را مورد تائید قرار داد. این دادگاه همچنین اتهام این افراد را شركت در جلسات کلیسایی خانگی، تبلیغ و ترویج مسیحیت، ارتباط با سازمان‌های مسیحی در خارج از کشور، تبلیغ علیه نظام و برهم زدن امنیت ملی اعلام کرد

جمهوری اسلامی تنها در استان سلیمانیه ٧٠٠ مرکز اطلاعاتی دارد!!!

جمهوری اسلامی تنها در استان سلیمانیه ٧٠٠ مرکز اطلاعاتی دارد!!!

NNSROJ: یک محقق آمریکایی در کنفرانسی در واشنگتن از وجود ٧٠٠ مرکز اطلاعاتی و جاسوسی جمهوری اسلامی در استان سلیمانیه خبر داده است.

او این ادعا را با اتکا به اظهارات یکی از مسئولان "جنبش تغییر در اقلیم"، بیان کرد.

در این کنفرانس که انستیتو واشنگتن آن را برگزار کرد به سیاست های خاورمیانه و وضعیت کرد در این منطقه پرداخته شد. کنفرانس واشنگتن تحت عنوان "هلال کرد، گرایش نوین در عراق، سوریه، ترکیه و ایران" روز ١٤ نوامبر در پایتخت آمریکا برنامەهای خود را آغاز کرد.

دیوید پولاک، میکائیل نایتس و جیمس جفری سفیر پیشین آمریکا در ترکیه از جمله شرکت کنندگان در این کنفرانس بودند.

دیوید پولاک از محققان انستیتو واشنگتن در بخشی از سخنان خود با اشاره به "نقش بیش از حد" ایران در اقلیم کردستان، بر وجود نگرانی های میان مسئولان حکومت جنوب کردستان در این باره تاکید کرد.

این محقق آمریکایی در خصوص میزان نفوذ ایران در اقلیم کردستان با اشاره به اظهارات یکی از مسئولان "جنبش تغییر" در سلیمانیه گفت: "تنها در استان سلیمانیه، ٧٠٠ مرکز اطلاعاتی جمهوری اسلامی به طور مخفیانیه در حال فعالیت هستند."

مصطفی هجری در گفتگو با (AA): ما آمادەایم که با میانجیگری جامعهی بین المللی، با ایران گفتگو کنیم

والا پرس: اجازه بفرمائید که گفتگویمان را این‎گونه آغاز کنیم، حزبی که جمهوری کردستان را بنیاد نهاد، حزبی که بزرگمردانی چون قاضی، قاسملو و شرفکندی را داشته و هزاران پیشمرگ را در مکتبش پرورش داده و صاحب هزاران شهید می‎باشد، حزبی که در گذشته در کردستان ایران قدرت سیاسی را در اختیار داشته است، اکنون در اردوگاهی محدود شده است، این حزب به اردوگاه‎نشین معروف گشته و مورد انتقاد قرار می‎گیرد که توانایی آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه را ندارد و مبارزه‎ی مدنی را نیز نمی‎تواند به پیش ببرد، شما چگونه به این پرسش‎ها پاسخ می‎دهید؟

هجری: واقعیت این است که با توجه به تغییراتی که در دنیا و منطقه و ایران روی می‎دهند، این تغییرات بر روی تمام حکومت‎ها، احزاب، مجامع و محافل و شخصیت‎ها تأثیرگذار خواهند بود، به همین دلیل، گذشته‎ای که شما درباره‎ی حزب دمکرات بیان کردید، کاملا صحیح است، گذشته‎ای سرشار از مبارزه، تلاش، فداکاری و افتخار دارد، اما اکنون اوضاع دنیا و منطقه تغییر نموده است، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران که یکی از احزاب اپوزیسیون ایران هستیم، بلکه در دنیا و منطقه‎ی خاورمیانه نیز فعالیت و شیوه‎ی کار و مبارزه‎ی احزاب تغییر یافته است. امروزه فعالیت احزاب مانند 30 تا 40 سال قبل نمی‎باشد. جامعه، نظرات و دیدگاه‎ها تغییر یافته‎اند و به تبع آن، نیازهای جدیدی ایجاد می‎شوند. در اینجا این سؤال مطرح می‎شود که آیا آن‎گونه که در گذشته، نیروها و جریان‎های سیاسی به ویژه نیروها و جریان‎های سیاسی کرد به شیوه‎ای فعالانه مبارزه‎ی مسلحانه را در دستور کار داشتند، اکنون نیز مردم در جامعه مطالبات و خواست‎های خود را به همان گونه پیگیری می‎کنند؟ آیا آن روش می‎تواند آنقدر مؤثر باشد که حکومت را بر سر میز مذاکره و گفتگو بکشاند و مطالبات ملت را محقق سازد؟
ما در گذشته، به ویژه پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی ایران که اکنون چند سالی از آن گذشته است، تمام شیوه‎های مبارزه از جمله مبارزه‎ی مسلحانه، مبارزه‎ی مدنی، مبارزه‎ی سیاسی، رسانه‎ای و ارتباط جمعی و تشکیلاتی و ... را آزمایش نموده‎ایم، اما به دلیل عدم توازن قوا، به تدریج عقب نشینی نموده و در مرزها مستقر شدیم و همانگونه که گفته شد، اکنون بخش تشکیلات آشکار حزبمان در اردوگاه‎های حزب در کردستان عراق مستقر می‎باشد و بر خلاف آنچه که گفته می‎شود، این اردوگاه‎نشینی ناشی از فقدان توانایی و قدرت سیاسی نیست، ما در این اردوگاه‎ها کار حزبی انجام می‎دهیم، ما در این مدت کارهای بسیار مفید و مؤثری در ارتباط با مسأله‎ی رسانه‎های ارتباط جمعی و افکار عمومی، ارتباط با نیروها و سازمان‎های سیاسی کرد در بخش‎های چهارگانه‎ی کردستان و در خارج از کشور انجام داده‎ایم. همچنین به شیوه‎ی پنهانی کار و فعالیت تشکیلاتی چشمگیری در داخل کشور داشته و داریم. آنچه که اکنون بخش‎ عظیمی از مردم مشاهده می‎نمایند، متوقف شدن مبارزه‎ی مسلحانه از سوی حزب ماست، به غیر از این موضوع و این قسمت از مبارزه، تمام بخش‎های دیگر کار و فعالیت حزب دمکرات پویا و فعال می‎باشد، ما بر اساس تحقیق و بررسی‎هایی که حزبمان انجام داده است، در این برهه از زمان آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه در کردستان ایران را سودمند نمی‎دانیم، بر این باوریم که در این مقطع زمانی باید از شیوه‎های دیگر مبارزه استفاده کنیم همانگونه که تاکنون استفاده نموده و فعالیت داشته‎ایم و در زمان مناسب نیز مبارزه‎ی مسلحانه را مجددا آغاز می‎نمائیم. از نطر ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، مبارزه‎ی مسلحانه مبارزه‎ای نیست که به عنوان تنها شیوه‎ی مبارزه به ما تحمیل شود و اینگونه نیست که الزاما اگر مبارزه‎ی مسلحانه نباشد، مبارزه‎ را متوقف نمائیم و هیچگونه فعالیت دیگری نداشته باشیم، بلکه معتقدیم که در کشور در هر برهه‎ای از زمان شیوه‎ای از مبارزه و فعالیت مناسب می‎باشد. بر اساس بررسی‎های سیاسی که داریم، در ارتباط با این مسأله در جهان، منطقه و ایران واقعیت این است که مبارزه‎ی مسلحانه مانند گذشته مبارزه‎ای نیست که از سوی مردم و جریان‎های گوناگون مورد استقبال قرار گیرد، به همین دلیل، ما فعلا این شیوه‎ی مبارزه را متوقف ساخته‎ایم، اما بخش‎های دیگرمان بسیار فعال می‎باشند.


والا پرس: مبارزه‎ی‎ مسلحانه را متوقف نموده‎اید، آیا به ناچار آن را متوقف نموده‎اید، یعنی به عنوان مثال، وضعیت کنونی اقلیم کردستان، نتیجه‎ی مبارزه و جنگ مسلحانه بوده است، در کردستان ترکیه که فرایند صلح در جریان است، در نتیجه‎ی توازن قوا و مبارزه‎ی مسلحانه بوده‎ است، در کردستان سوریه وضعیت پیش آمده در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه است، اینکه در منطقه‎ی خاورمیانه تغییر و تحولاتی روی داده، صحیح است. آیا مبارزه‎ی مسلحانه دیگر یکی از اولویت‎های کاری شما نیست؟ همانگونه که گفتید، شما در داخل ایران نمی‎توانید آزادانه فعالیت سازمانی و تشکیلاتی خود را انجام دهید، در زمینه‎ی تشکیلاتی و پنهانی نیز در مدت ١٥ تا ٢٠ سال گذشته نتوانسته‎اید به شیوه‎ای چشمگیر مؤثر باشید، آیا بر این باور نیستید که مبارزه‎ی مسلحانه برای شما مهم و ضروری است و می‎تواند نقش و اثرگذاری خود را داشته باشد؟

هجری: مبارزه‎ی مسلحانه تأثیرات خاص خود را دارد، اما کافی نیست، من معتقد نیستم تغییر و تحولاتی که در منطقه، چه در کردستان عراق و چه در ترکیه و سوریه روی داده‎اند، در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه‎ی نیروهای کرد بوده باشد! با نهایت احترامی که برای تمام مبارزاتی که ملت کرد در تاریخ انجام داده است، قائل هستم به ویژه در کردستان عراق که مبارزه‎ای دراز مدت و توأم با قربانیان فراوان داشته است، باید بگویم آنچه در کردستان عراق پیش آمد، بخش اعظم آن ناشی از تغییرات انجام گرفته در منطقه بود. حمله‎ی نظامی به عراق، حکومت صدام حسین را فروپاشید، می‎دانیم که نیروهای کرد عراق علیرغم تمام فداکاری‎هایی که انجام دادند، در دوران صدام حسین نتوانستند مطالبات و خواسته‎های ملت کرد را در این بخش از کردستان محقق سازند، تغییراتی هم که اکنون در کردستان سوریه روی داده و مشاهده ‎می‎کنیم که بخش‎هایی از آن آزاد شده و نیروهای دولتی سوریه در آنجا حضور ندارند، به دلیل فعالیت و مبارزه‎ی مسلحانه‎ی قوای کرد نبوده است، بلکه اوضاع منطقه باعث ایجاد این تغییر و تحولات شده و بشار اسد درگیر یک جنگ خونین شده و رژیم وی تضعیف شده است، به همین دلیل، این وضعیت در کردستان سوریه ایجاد شده است.
در ترکیه نیز ملت کرد فداکاری‎های چشمگیری داشته است، بخش عظیمی از تغییر و تحولاتی که اینک در ترکیه وجود دارند، از طریق مبارزه‎ی مدنی تحقق یافته‎اند که خواسته‎ها و مطالبات ملت کرد در آن مطرح شده است. اینک فرایندی میان حکومت ترکیه و p.k.k آغاز شده است. بخش اساسی و زیربنایی آن به دیدگاه‎ها، نظرات و تفکرات حزبی که در ترکیه بر مسند قدرت قرار دارد، بر می‎گردد، زیرا پیش از روی کار آمدن این حزب در ترکیه، مبارزه‎ی ملت کرد چه به شیوه‎ی مسلحانه و چه به شیوه‎ی مدنی همواره وجود داشته است، اما همانگونه که عرض کردم، تحولات دنیا و منطقه به گونه‎ای رقم می‎خورند که این مسائل برجسته شده‎اند. اما به طور کلی در ایران حکومتی بر سر کار نیست که این مسائل را درک کند و مد نظر قرار دهد و تحت تأثیر تحولاتی که در دنیا در حال وقوع می‎باشند، قرار گیرد، به همین دلیل، این حکومت، اکنون نیز حکومتی بسته است و فرصت هیچ‎گونه حرکت مدنی را نه تنها به ملت کرد، بلکه به هیچ کس نمی‎دهد. در کردستان ترکیه، امکان مبارزه‎ی مدنی و فضای باز مورد نیاز برای مبارزه‎ی مدنی وجود دارد که باید از آن بهترین بهره را برد. اوضاع کردستان عراق کاملاً دگرگون شده و حکومت بومی و محلی بر سرکار است. در سوریه نیز وضعیت به گونه‎ای است که همه‎ی ما از آن آگاهیم. همانگونه که اشاره کردم، حکومت بشار اسد در بخش اعظم منطقه وجود ندارد. با اشاره به این مطالب در صدد بیان این نکته می‎باشم که در تمام تاریخ ملت کرد که مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خشونت‎آمیز وجود داشته و ملت کرد فداکاری‎های بسیاری را رقم زده است، در حقیقت کسی نتوانسته است که با مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خود حکومت را ناچار به قبول مطالبات و خواسته‎های ملت کرد نماید.


والا پرس: آیا دیگر به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد ندارید؟

هجری: به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد داریم، اما نه اینکه همه چیز را در مبارزه‎ی مسلحانه خلاصه نماییم و اگر مبارزه‎ی مسلحانه وجود نداشت، احساس کنیم که به پایان راه رسیده‎ایم، بلکه مبارزه‎ی مسلحانه مثل سایر شیوه‎های مبارزه باید در زمان و شرایط مناسب خود مورد استفاده قرار گیرد.


والا پرس: آیا اکنون برای شما مناسب نیست؟

هجری: نه، اکنون برای ما مناسب نیست.


والا پرس: چرا؟

هجری: زیرا اگر مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماییم، نیازمند پشت جبهه‎ا‎ی مطمئن هستیم که ما از آن برخوردار نیستیم. در کشوری بزرگ و کثیرالمله مانند ایران که ملت کرد سومین ملت است، از لحاظ اقتصادی یکی از محروم‎ترین ملیت‎های ایران می‎باشد و امکانات بسیار محدودی را برای گذران زندگی در اختیار دارد، در چنین کشور بزرگی ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماید و در این راه قربانی بدهد، در حالی که ملیت‎های دیگر ایرانی علیرغم داشتن نارضایتی بسیار از حکومت، تاکنون برای این منظور آمادگی خود را اعلام ننموده‎اند، ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند وارد عرصه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه شود، بنابراین باید فرصت و شرایط مناسب آن فراهم گردد.


والا پرس: این فرصت چیست؟

هجری: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران مدتی است چه از نظر داخلی و چه از نظر بین‎المللی رو به ضعف نهاده، این فرصت زمانی خواهد بود که ضعف و درماندگی جمهوری اسلامی به نقطه‎ای برسد که نه‎تنها ملت کرد، بلکه ملیت‎های دیگر نیز در صورت عدم به نتیجه رسیدن مبارزه‎ی مدنی، جرأت روی آوردن به مبارزه‎ی مسلحانه را داشته باشند و حزب دمکرات تنها حزب مبارز در این کشور نباشد، به نظر من، فرصت مورد نظر با توجه به تحقق این شرایط فراهم خواهد شد. البته حزب دمکرات برای آن زمان باید برای همیشه آمادگی لازم را داشته باشد و ما آن آمادگی را داریم و اکنون نیز پیشمرگ می پذیریم و آموزرشگاه نظامی نیز داریم و پیشمرگ آموزش داده و پرورش می‎دهیم، بخش اعظم این پیشمرگ‎ها در اردوگاه‎های حزب وظیفه‎ی حفاظت از حزب را به عهده دارند. ما همواره آماده هستیم تا در فرصت مناسب، بیشترین بهره را ببریم، چه به عنوان ملت کرد و چه برای وارد عرصه نمودن ملیت‎های دیگر تا مبارزه‎ای مشترک را علیه رژیم آغاز نماییم.


والا پرس: فرصتی که در مورد آن سخن گفتید، همانگونه که در عراق و سوریه و به طور کلی در منطقه، آمریکا دخالت نموده، آیا شما نیز انتظار دارید به همان شیوه، آمریکا در ایران نیز دخالت نموده و آنگاه شما مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نمایید؟

هجری: نه، مسأله تنها این نیست که منتظر دخالت آمریکا یا قدرت خارجی دیگری باشیم، بلکه قبل از هر چیز در ابتدا آماده شدن ملیت‎های ایران و آزادیخواهان ایران برای آغاز و اجرای مبارزه‎ی سراسری می‎باشد، در ابتدا این موضوع اولویت اول ما می‎باشد، اما همانگونه که شما اشاره نمودید، ممکن است دخالت قدرت‎های خارجی فضای مناسب و مورد نظر ما را مهیاتر نماید و ما هم بدون شک از آن بهترین بهره را خواهیم برد.


والا پرس: اینکه قدرتی مانند آمریکا دخالت نموده و وارد جنگ با ایران شود یا جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار دهد، شما از کدام گزینه حمایت می‎کنید؟

هجری: ما از تضعیف جمهوری اسلامی ایران حمایت می‎کنیم، به باور ما هر اندازه که جمهوری اسلامی ایران ضعیف‎تر و درمانده‎تر باشد، به سود آزادیخواهان ایران و به ویژه ملت کرد است.
در این رابطه تجربه‎ای نیز وجود دارد و تا کنون حداقل برخی از کشورهایی که آمریکا در آنها دخالت نموده و حکومت آنها را ساقط نموده و سپس آن کشورها را برای مردم به‎ جا گذاشته است، بر پایه‎ی توانایی خود توانسته‎اند اداره‎ی حکومت خود را در دست داشته باشند.


والا پرس: اگر شرایط مورد نظر و فرصت مبارزه‎ی مسلحانه برای شما محقق گردد و تغییراتی روی دهد، آیا شما حاضرید فرماندهی یکی از جنگ ها را برعهده بگیرید یا در شهر کویه می‎مانید و از دور نظاره‎گر خواهید بود؟

هجری: در واقع تغییر و تحولات آینده را نمی‎توان پیش‎بینی کرد، اما معتقدم مبارزه‎ی مسلحانه در خارج از کشور عملی نمی‎باشد، زیرا این مبارزه از راه دور امکانپذیر نیست، اما در صورت تحقق فرصت مناسب، ما مبارزه‎ی مسلحانه خواهیم داشت. ما به عنوان حزب دمکرات تجربه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه را داریم و در داخل کشور و کوهستان‎ها نیز آن را انجام داده‎ایم و جنگ پارتیزانی داشته‎ایم، حتی نبردهای منظم نیز با رژیم داشته‎ایم.


والا پرس: آیا شما آماده هستید در جنگ حاضر باشید و برگردید؟

هجری: بله، همانگونه که عرض کردم، اگر شرایط مناسب باشد، حاضرم از همان روز اول برگردم.


والا پرس: از مردم کردستان ایران بسیار دور هستید، اما با وجود این دوری، برای شرکت و حضور در کنگره‎ی ملی با کمترین مشکل روبرو بودید. در مقایسه با احزاب کردستان عراق، به نظر شما دلیل یا دلایل سازگاری‎ای که بین احزاب کرد کردستان ایران وجود داشت و توانستید با کمترین مشکل به اجماع نظر برسید، چیست؟

هجری: ما به عنوان کردهای کردستان ایران همچون بخش‎های دیگر کردستان، گذشته‎ای تلخ و سرشار از مشکلات و گرفتاری را تجربه نمودایم، از مبارزه‎ی مسلحانه علیه یکدیگر گرفته تا تخریب و حذف یکدیگر، انشعابات و ضدیت با یکدیگر را آزموده‎ایم. به نظر من، همه‎ی ما درس گرفتن از تجارب گذشته، به این نتیجه رسیده‎ایم که دیگر زمان آن عملکردها و تفکرات به سر آمده است و اگر بخواهیم در آینده‎ی ایران و کردستان ایران نقش داشته باشیم و تأثیرگذار باشیم و به سود ملتمان عمل کنیم، باید از فرصت‎ها بهترین بهره را ببریم، زیرا زمانِ آن‎گونه عملکردها، برخوردها و تفکرات به کلی سپری شده است.
از نظر ما مسأله‌ی جنگ و حل مشکلات از طریق توسل به اسلحه و دشمنی با یکدیگر، دست كم از دیدگاه ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران تمام شده است، به همین دلیل ما براساس این سیاست و تحلیل، مدت‌هاست که مذاکره و گفتگو با دیگران بر اساس احترام متقابل را در پیش گرفته‌ایم، این گونه رفتار کرده‌ایم و توانسته‌ایم فضایی را فراهم کنیم که بتوانیم گرد هم آمده و به جای مناقشه و تعارض با یکدیگر، به تعامل و همکاری بپردازیم. در این رابطه حتی با رفقایی که چند سال قبل از حزب دمکرات جدا شدند، فصل جدیدی را آغاز نموده‌ایم. مدت یک سال است که در حال مذاکره با آنها هستیم، درباره‌ی موضوعات سیاسی ایران و کردستان، با یکدیگر مشورت می‌کنیم، با جریانات دیگر نیز چنین وضعیتی داریم. این مسأله منجر به ایجاد فضایی شده است که همان گونه که فرمودید، در کنگره‌ی ملی که انتخاباتی دمکراتیک در آن برگزار شد و نمایندگانی تعیین شدند، با یکدیگر همکاری می‌کنیم و هدف ما این نیست که هر یک در پی اهداف حزبی خویش باشیم، از نظر ما مهم این است که اگر این کنگره موفق باشد، می‌تواند اهداف والایی را پیگیری نموده و به سود و مصلحت ملت کرد باشد، به همین دلیل، بیشتر مسأله‌ی ملی را در نظر داریم، این امر نه تنها در رابطه با مسأله‌ی کنگره‌ی ملی، بلکه در سایر موارد نیز صدق نموده است، مثلا در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری ایران، همگی ما یعنی احزاب کردستان ایران، بیانیه‌هایی همسو صادر نمودیم، همگی به این نتیجه رسیدیم که مشترکا و یکصدا از مردم بخواهیم رأی ندهند، در مسائل دیگر نیز با یکدیگر همکاری داریم.


والا پرس: اما نتوانستید بیانیه‌ی مشترکی صادر کنید؟

هجری: بیانیه‌ی مشترکی که همه را در بر گیرد، خیر، اما همگی یک موضوع را مطرح کردیم، هر جریانی بیانیه‌ی خود را داشت، اما هدف یکی بود و آن نیز تحریم انتخابات بود.


والا پرس: آیا حاضرید همین روزها، هر پنج جریان (سه حزب کومله و دو حزب دمکرات) بیانیه‌ی مشترکی در رابطه با کنگره‌ی ملی صادر کنید؟

هجری: هم اکنون در کنگره‌ی ملی گرد هم آمده‌ایم، انتخاباتی میان خود برگزار نمودیم.


والا پرس: منظور من، بیانیه‌ی مشترکی میان احزاب کردستان ایران است؟

هجری: این مسأله احتیاجی به بیانیه ندارد، ما در آنجا با هیأت‌ها گرد هم می‌آییم، همین هیأت برگزاری که تعیین شده، شامل ٢١ نفر است، هیأت ما نیز ٥ نفر است، تمامی مسائل را با آن‌ها مطرح می‌کنیم، مسائل ما نیز مشترک است.


والا پرس: آیا کنگره‌ی ملی از نظر جنابعالی برای شما و احزاب کردستان ایران حضور جدیدی نبود، رسانه‌ها با شور و شوق زیادی حضور شما را پوشش دادند که در چند سال اخیر این گونه نبود، در نخستین نشست نیز شما یکی از کسانی بودید که حرف دل همه را بیان کردید، منظور این است که آیا احساس نمی‌کنید کنگره‌ی ملی فرصت جدیدی برای شما فراهم نموده است؟

هجری: تصور می‌کنم که نه فقط برای ما، بلکه برای سازمان‌ها و نیروهای سیاسی دیگر نیز فرصت جدیدی بود، این نیز به نظر من از آن روست که نزدیکی میان نیروهای سیاسی کرد از تمامی بخش‌ها در کنگره‌ی ملی در آینده با چه موانعی روبرو خواهد شد و تا چه حد موفق خواهد بود، این چشم‌اندازی است که نیروهای کرد و توانایی‌ها و پتانسیل آنان را بیشتر جلوه‌گر می‌سازد. برای ما نیز به عنوان نیروهای اپوزیسیون کردی ایران این فرصت فراهم آمد که خواست‎ها، نظرات و دیدگاه‌هایمان را چه در رسانه‌ها و چه در نشست‌ها و گردهمایی‌های کنگره مطرح نماییم.


والا پرس: گفته می‌شود که در نخستین نشست کنگره‌ی ملی به بارزانی گفته‌اید که از کدام صلح و آشتی حرف می‌زنید؟ چه کسی صلح را از ما می‌پذیرد؟ ما حامل پیامی هستیم، چه کسی این پیام را خواهد شنید؟ این را نیز گفته‌اید که دو دبیرکل حزب شما یکی پس از دیگری در راه صلح و آشتی ترور شده‌اند، این پیام و این طرز بیان ناشی از چیست؟

هجری: با توجه به افتخارات و پیشینه‌ای که حزب دمکرات دارد، من به عنوان دبیرکل حزب دمکرات جای پای حزبم را در میان مردممان محکم می‌بینم، اگرچه مردم ما فرصتی برای ابراز وجود نمی‌یابند، با این حال تردید ندارم که جای پای حزب دمکرات در میان مردمش محکم است، مطالبات و خواست‌های ما امروزی و مدرن است، ما در سیاست‌هایمان از گذشته تا به حال آموخته‌ایم که واقعیت‌ها را در نظر بگیریم، به همین دلیل، نه فقط در چنین کنگره‌ای، بلکه در بسیاری از نشست‌ها و محافل در آمریکا و اروپا و در دیدار با شخصیت‌های بزرگی از قبیل برخی از اعضای پارلمان انگلستان، با همین قدرت و اعتماد به حزب و اتکای به نفس صحبت کرده‌ام، زیرا همانگونه که عرض کردم، دیدگاه‌هایمان امروزی است، گذشته‌ی پر افتخاری داریم، نقطه ضعفی نداریم که به خاطر آن احساس شرمساری کنیم، تردیدی نیست که در فرصت مناسبی که احتمالا چندان هم دور از دسترس نیست، کردهای ایران نیز یکبار دیگر توان و قدرت خویش را در منطقه نشان خواهند داد، به همین دلیل، صحبت‌های من در کنگره و در سایر جاها از موضع قدرت و توانمندی بود.


والا پرس: پاسخ بارزانی چه بود؟

هجری: بارزانی پاسخی نداشت، در واقع، هنگامی که من از مطالب مطرح شده در آنجا گله‌مند شدم، مدیریت جلسه از جانب بارزانی به عدنان مفتی واگذار شده بود، ایشان پاسخ حرف‌های من را داد، پاسخش این بود که با توجه به اعتراض من، پیشتر باید با سایر نیروها و جریانات، به ویژه با ما مشورت می‌شد، زیرا این کنگره به همین دلیل برگزار شده است که همگان نظرات و صحبت‌هایشان را در آنجا مطرح کنند. در رابطه با مبارزه‌ی مسلحانه نیز در بیانیه‌ی کنگره این بند اصلاح گردید که مبارزه در هر بخش از کردستان با در نظر گرفتن وضعیت حکومت آن منطقه به پیش خواهد رفت، ابتدا بحث از پیام آشتی برای تمامی ملت‌ها و دولت‌ها بود، اما پس از صحبت‌های من، گزاره‌ی اصلاحی " با در نظر گرفتن وضعیت حکومت‌ها" گنجانده شد.


والا پرس: گفتید که به حزبتان و تاریخ حزبتان افتخار می‌کنید، آیا احساس نمی‌کنید که ضعفی در حزب شما وجود دارد و آن این است که در چنین جلسات و کنگره‌هایی این‌گونه از شما یاد می‌کنند: مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران و خالد عزیزی، دبیرکل حزب دمکرات، آیا این برای شما یک نقطه ضعف نیست؟

هجری: من نیز این را یک نقطه ضعف می‌دانم، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات، بلکه برای تمامی نیروهای سیاسی کردستان ایران، مثلا برای احزاب کومله که آنها نیز زمانی نیروی چشمگیری در کردستان ایران بودند. برای همگی ما این یک نقطه ضعف است، لیکن همانگونه که عرض کردم، این دوران دیگر تمام شده و امیدوارم که دیگر هرگز تکرار نشود. برای رفع همین نقاط ضعف است که ما مذاکره با آقای خالد عزیزی و ایجاد فضایی جدید را در دستورکار قرار داده‌ایم. اکنون مرتبا با یکدیگر دیدار می‌کنیم و به سویی می‌رویم که شاید در آینده با یکدیگر متحد شویم.


والا پرس: شما با اطمینان می‌گویید که یک نیروی پر طرفدار هستید، این جمله را از بسیاری از نیروهای سیاسی کردستان ایران از قبیل بخش دیگر حزب دمکرات و بخش‌های مختلف کومله شنیده‌ام. فکر می‌کنید اگر فرصتی فراهم شود، آیا حزب دمکرات خواهد توانست از طریق صندوق‌های رأی پیشاپیش همگان قرار گیرد؟

هجری: بله. من این‌گونه فکر می‌کنم و تردیدی در این ندارم. این تنها حدس و گمان نیست، بلکه با توجه به فعالیت‌هایمان در داخل کشور، شمار اعضایمان و روابطی که با شخصیت‌ها و مردم در داخل کردستان داریم به این نتیجه رسیده‌ایم، یعنی این صرفا یک شعار نیست. من باز هم تکرار می‌کنم، هر چند که ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران مبارزه‌ی مسلحانه را ادامه نداده‌ایم، اما این مسأله از محبوبیت حزب دمکرات نکاسته است. علاوه بر این، درست نیست که همانند اوایل دوران روی کار آمدن جمهوری اسلامی بیاندیشیم، زیرا تغییراتی در داخل کشور، در میان مردم و افکار و دیدگاه‌های آنان حادث شده است، اما محبوبیت حزب دمکرات و گسترش حزب در میان مردم در مقایسه با آن زمان بیشتر شده است.


والا پرس: گفتید که "من اگر می‌گویم ما بزرگترین حزب هستیم، این شعار نیست"، اما دلیل و مدرکی نیز در این زمینه وجود ندارد؟

هجری: درست است. در آن زمان نیز بایستی باز هم صندوق رأی سخن بگوید.


والا پرس: اگر نظرات شما درست از آب در نیامد، حاضر به پذیرفتن پیروزی سایر جریانات هستید، منظور من بیشتر نتایج انتخابات به عنوان یک روند دمکراتیک است؟

هجری: به نوبه‌ی خود معتقدم، مسبب آنچه که تاکنون بر سر ملت کرد آمده و فلاکت و عقب‌افتادگی فعلی ما، خودمان بوده‌ایم که نتوانسته‌ام با یکدیگر مدارا کنیم و دمکرات نبوده‌ایم، فقط در حرف دمکرات بوده‌ایم، به همین دلیل، تصور می‌کنم چه به عنوان ملت کرد به طور کلی و چه به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، اگر بخواهیم که ملتمان پیشرفت کند و حزب واقعا به عنوان وسیله‌ای در خدمت مردم باشد، بایستی تمامی قواعد دمکراتیک را بپذیرد، یکی از قواعد دمکراسی این است که اگر در انتخابات شکست خوردید، باید شکست را بپذیرید، من نه تنها در جامعه‌ی آینده، بلکه در حزب خودمان نیز اگر در یک انتخابات دمکراتیک شکست بخورم، با احترام کامل جایگاه خود را به فرد دیگری واگذار خواهم کرد، همانگونه که در گذشته این کار را کرده‌ام. من زمانی دبیرکل حزب دمکرات بودم. در یک کنگره‌ی دمکراتیک که به آن اعتماد داشتم، شکست خوردم و ماموستا عبدالله حسن‌زاده برنده شد. من با احترام کامل، منصب و جایگاه خود را واگذار کردم و در این مدت تمام تلاش خود را به کار بردم تا در خدمت حزبم باشم، این باور من است.


والا پرس: آیا این بدان معناست که شما به عنوان رهبر یکی از احزاب کردستان ایران، در پی این نیستید که باز هم به جنگ برادرکشی که پیشتر سابقه‌ای تلخ و ناگوار از آن داشتید، روی بیاورید؟

هجری: من بر این باورم که ملت کرد هرگاه برای حل مشکلات خود دست به اسلحه برده، اشتباه کرده و دشمن از این فرصت استفاده کرده است. به همین دلیل، معتقدم که این امر نباید تکرار شود، به باور من کنگره‌ی ملی که امیدوارم همانگونه باشد که من انتظار دارم، نه به شکلی فرمالیته، یکی از کارهایش این باشد که بر رفتار احزاب سیاسی کرد نظارت کند و اگر یک روز حزب یا گروهی بخواهد از طریق توسل به نیروی نظامی حرف خود را تحمیل کند، مانع آن شود، حزب من نیز بایستی یکی از پشتیبانان این سیاست باشد.


والا پرس: گفتید "کنگره آنگونه که من می‌خواهم". شما می‌خواهید کنگره چگونه باشد و چکار کند؟

هجری: من می‌خواهم کنگره‌ی ملی فقط در حد شعار نباشد. ما به عنوان حزب دمکرات می‌کوشیم که این کنگره تبدیل به مرکزی نیرومند برای گفتگو و ارائه‌ی نقشه‌ی راه برای تمامی مشکلات و معضلات ملت کرد شود، به ویژه در بخش‌هایی از کردستان که فاقد حکومت، مرجع و دادگاهی برای ارجاع مشکلات خود به آنجا هستند، کنگره‌ی ملی باید همان مرجع باشد، اگر در آینده گروهی بخواهد با توسل به اسلحه خود را بر مردم یا بر جریانات دیگر تحمیل کند، اگر حزبی بخواهد از راه و آرمان‌های ملی منحرف شود، کنگره‌ی ملی بتواند درباره‌ی این مسأله صحبت کند و تصمیم بگیرد و این مسائل را حل و فصل کند، به همین دلیل، من آرزوهای بزرگی برای کنگره‌ی ملی در سر دارم و امیدوارم این کنگره‌ی ملی در همین چهارچوب باشد.


والا پرس: بدون شک، صلح و آشتی محور اصلی کنگره‌ی ملی است. آیا مذاکره و گفتگو با جمهوری اسلامی ایران و دست کشیدن از مبارزه‌ی مسلحانه، سودی خواهد داشت؟

هجری: ما بر این باوریم که هرگاه جمهوری اسلامی ایران یا هر حکومت دیگری به طور جدی مایل به گفتگو درباره‌ی آزادی، دمکراسی و حقوق ملت کرد باشد، ما بایستی گفتگو کنیم و صلح کنیم، در گذشته نیز این چنین کرده‌ایم. بر سر همین مسأله‌ی صلح و مذاکره دو دبیرکل خود را از دست داده‌ایم. از بدو روی کار آمدن جمهوری اسلامی نیز همراه با سایر نیروهای مبارز در کردستان، هیأت نمایندگی خلق کرد را تشکیل دادیم، با جمهوری اسلامی مذاکره نمودیم، تمامی این راه‌ها را در مقابل جمهوری اسلامی آزموده‌ایم، اما متأسفانه به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم، لیکن اگر در آینده جمهوری اسلامی دستخوش چنان تغییراتی گردد که بخواهد با ملت کرد برای حل مسائل آن گفتگو کند، ما حاضر خواهیم بود.

مصطفی هجری در گفتگو با (AA): ما آمادەایم که با میانجیگری جامعهی بین المللی، با ایران گفتگو کنیم

والا پرس: اجازه بفرمائید که گفتگویمان را این‎گونه آغاز کنیم، حزبی که جمهوری کردستان را بنیاد نهاد، حزبی که بزرگمردانی چون قاضی، قاسملو و شرفکندی را داشته و هزاران پیشمرگ را در مکتبش پرورش داده و صاحب هزاران شهید می‎باشد، حزبی که در گذشته در کردستان ایران قدرت سیاسی را در اختیار داشته است، اکنون در اردوگاهی محدود شده است، این حزب به اردوگاه‎نشین معروف گشته و مورد انتقاد قرار می‎گیرد که توانایی آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه را ندارد و مبارزه‎ی مدنی را نیز نمی‎تواند به پیش ببرد، شما چگونه به این پرسش‎ها پاسخ می‎دهید؟

هجری: واقعیت این است که با توجه به تغییراتی که در دنیا و منطقه و ایران روی می‎دهند، این تغییرات بر روی تمام حکومت‎ها، احزاب، مجامع و محافل و شخصیت‎ها تأثیرگذار خواهند بود، به همین دلیل، گذشته‎ای که شما درباره‎ی حزب دمکرات بیان کردید، کاملا صحیح است، گذشته‎ای سرشار از مبارزه، تلاش، فداکاری و افتخار دارد، اما اکنون اوضاع دنیا و منطقه تغییر نموده است، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران که یکی از احزاب اپوزیسیون ایران هستیم، بلکه در دنیا و منطقه‎ی خاورمیانه نیز فعالیت و شیوه‎ی کار و مبارزه‎ی احزاب تغییر یافته است. امروزه فعالیت احزاب مانند 30 تا 40 سال قبل نمی‎باشد. جامعه، نظرات و دیدگاه‎ها تغییر یافته‎اند و به تبع آن، نیازهای جدیدی ایجاد می‎شوند. در اینجا این سؤال مطرح می‎شود که آیا آن‎گونه که در گذشته، نیروها و جریان‎های سیاسی به ویژه نیروها و جریان‎های سیاسی کرد به شیوه‎ای فعالانه مبارزه‎ی مسلحانه را در دستور کار داشتند، اکنون نیز مردم در جامعه مطالبات و خواست‎های خود را به همان گونه پیگیری می‎کنند؟ آیا آن روش می‎تواند آنقدر مؤثر باشد که حکومت را بر سر میز مذاکره و گفتگو بکشاند و مطالبات ملت را محقق سازد؟
ما در گذشته، به ویژه پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی ایران که اکنون چند سالی از آن گذشته است، تمام شیوه‎های مبارزه از جمله مبارزه‎ی مسلحانه، مبارزه‎ی مدنی، مبارزه‎ی سیاسی، رسانه‎ای و ارتباط جمعی و تشکیلاتی و ... را آزمایش نموده‎ایم، اما به دلیل عدم توازن قوا، به تدریج عقب نشینی نموده و در مرزها مستقر شدیم و همانگونه که گفته شد، اکنون بخش تشکیلات آشکار حزبمان در اردوگاه‎های حزب در کردستان عراق مستقر می‎باشد و بر خلاف آنچه که گفته می‎شود، این اردوگاه‎نشینی ناشی از فقدان توانایی و قدرت سیاسی نیست، ما در این اردوگاه‎ها کار حزبی انجام می‎دهیم، ما در این مدت کارهای بسیار مفید و مؤثری در ارتباط با مسأله‎ی رسانه‎های ارتباط جمعی و افکار عمومی، ارتباط با نیروها و سازمان‎های سیاسی کرد در بخش‎های چهارگانه‎ی کردستان و در خارج از کشور انجام داده‎ایم. همچنین به شیوه‎ی پنهانی کار و فعالیت تشکیلاتی چشمگیری در داخل کشور داشته و داریم. آنچه که اکنون بخش‎ عظیمی از مردم مشاهده می‎نمایند، متوقف شدن مبارزه‎ی مسلحانه از سوی حزب ماست، به غیر از این موضوع و این قسمت از مبارزه، تمام بخش‎های دیگر کار و فعالیت حزب دمکرات پویا و فعال می‎باشد، ما بر اساس تحقیق و بررسی‎هایی که حزبمان انجام داده است، در این برهه از زمان آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه در کردستان ایران را سودمند نمی‎دانیم، بر این باوریم که در این مقطع زمانی باید از شیوه‎های دیگر مبارزه استفاده کنیم همانگونه که تاکنون استفاده نموده و فعالیت داشته‎ایم و در زمان مناسب نیز مبارزه‎ی مسلحانه را مجددا آغاز می‎نمائیم. از نطر ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، مبارزه‎ی مسلحانه مبارزه‎ای نیست که به عنوان تنها شیوه‎ی مبارزه به ما تحمیل شود و اینگونه نیست که الزاما اگر مبارزه‎ی مسلحانه نباشد، مبارزه‎ را متوقف نمائیم و هیچگونه فعالیت دیگری نداشته باشیم، بلکه معتقدیم که در کشور در هر برهه‎ای از زمان شیوه‎ای از مبارزه و فعالیت مناسب می‎باشد. بر اساس بررسی‎های سیاسی که داریم، در ارتباط با این مسأله در جهان، منطقه و ایران واقعیت این است که مبارزه‎ی مسلحانه مانند گذشته مبارزه‎ای نیست که از سوی مردم و جریان‎های گوناگون مورد استقبال قرار گیرد، به همین دلیل، ما فعلا این شیوه‎ی مبارزه را متوقف ساخته‎ایم، اما بخش‎های دیگرمان بسیار فعال می‎باشند.


والا پرس: مبارزه‎ی‎ مسلحانه را متوقف نموده‎اید، آیا به ناچار آن را متوقف نموده‎اید، یعنی به عنوان مثال، وضعیت کنونی اقلیم کردستان، نتیجه‎ی مبارزه و جنگ مسلحانه بوده است، در کردستان ترکیه که فرایند صلح در جریان است، در نتیجه‎ی توازن قوا و مبارزه‎ی مسلحانه بوده‎ است، در کردستان سوریه وضعیت پیش آمده در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه است، اینکه در منطقه‎ی خاورمیانه تغییر و تحولاتی روی داده، صحیح است. آیا مبارزه‎ی مسلحانه دیگر یکی از اولویت‎های کاری شما نیست؟ همانگونه که گفتید، شما در داخل ایران نمی‎توانید آزادانه فعالیت سازمانی و تشکیلاتی خود را انجام دهید، در زمینه‎ی تشکیلاتی و پنهانی نیز در مدت ١٥ تا ٢٠ سال گذشته نتوانسته‎اید به شیوه‎ای چشمگیر مؤثر باشید، آیا بر این باور نیستید که مبارزه‎ی مسلحانه برای شما مهم و ضروری است و می‎تواند نقش و اثرگذاری خود را داشته باشد؟

هجری: مبارزه‎ی مسلحانه تأثیرات خاص خود را دارد، اما کافی نیست، من معتقد نیستم تغییر و تحولاتی که در منطقه، چه در کردستان عراق و چه در ترکیه و سوریه روی داده‎اند، در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه‎ی نیروهای کرد بوده باشد! با نهایت احترامی که برای تمام مبارزاتی که ملت کرد در تاریخ انجام داده است، قائل هستم به ویژه در کردستان عراق که مبارزه‎ای دراز مدت و توأم با قربانیان فراوان داشته است، باید بگویم آنچه در کردستان عراق پیش آمد، بخش اعظم آن ناشی از تغییرات انجام گرفته در منطقه بود. حمله‎ی نظامی به عراق، حکومت صدام حسین را فروپاشید، می‎دانیم که نیروهای کرد عراق علیرغم تمام فداکاری‎هایی که انجام دادند، در دوران صدام حسین نتوانستند مطالبات و خواسته‎های ملت کرد را در این بخش از کردستان محقق سازند، تغییراتی هم که اکنون در کردستان سوریه روی داده و مشاهده ‎می‎کنیم که بخش‎هایی از آن آزاد شده و نیروهای دولتی سوریه در آنجا حضور ندارند، به دلیل فعالیت و مبارزه‎ی مسلحانه‎ی قوای کرد نبوده است، بلکه اوضاع منطقه باعث ایجاد این تغییر و تحولات شده و بشار اسد درگیر یک جنگ خونین شده و رژیم وی تضعیف شده است، به همین دلیل، این وضعیت در کردستان سوریه ایجاد شده است.
در ترکیه نیز ملت کرد فداکاری‎های چشمگیری داشته است، بخش عظیمی از تغییر و تحولاتی که اینک در ترکیه وجود دارند، از طریق مبارزه‎ی مدنی تحقق یافته‎اند که خواسته‎ها و مطالبات ملت کرد در آن مطرح شده است. اینک فرایندی میان حکومت ترکیه و p.k.k آغاز شده است. بخش اساسی و زیربنایی آن به دیدگاه‎ها، نظرات و تفکرات حزبی که در ترکیه بر مسند قدرت قرار دارد، بر می‎گردد، زیرا پیش از روی کار آمدن این حزب در ترکیه، مبارزه‎ی ملت کرد چه به شیوه‎ی مسلحانه و چه به شیوه‎ی مدنی همواره وجود داشته است، اما همانگونه که عرض کردم، تحولات دنیا و منطقه به گونه‎ای رقم می‎خورند که این مسائل برجسته شده‎اند. اما به طور کلی در ایران حکومتی بر سر کار نیست که این مسائل را درک کند و مد نظر قرار دهد و تحت تأثیر تحولاتی که در دنیا در حال وقوع می‎باشند، قرار گیرد، به همین دلیل، این حکومت، اکنون نیز حکومتی بسته است و فرصت هیچ‎گونه حرکت مدنی را نه تنها به ملت کرد، بلکه به هیچ کس نمی‎دهد. در کردستان ترکیه، امکان مبارزه‎ی مدنی و فضای باز مورد نیاز برای مبارزه‎ی مدنی وجود دارد که باید از آن بهترین بهره را برد. اوضاع کردستان عراق کاملاً دگرگون شده و حکومت بومی و محلی بر سرکار است. در سوریه نیز وضعیت به گونه‎ای است که همه‎ی ما از آن آگاهیم. همانگونه که اشاره کردم، حکومت بشار اسد در بخش اعظم منطقه وجود ندارد. با اشاره به این مطالب در صدد بیان این نکته می‎باشم که در تمام تاریخ ملت کرد که مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خشونت‎آمیز وجود داشته و ملت کرد فداکاری‎های بسیاری را رقم زده است، در حقیقت کسی نتوانسته است که با مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خود حکومت را ناچار به قبول مطالبات و خواسته‎های ملت کرد نماید.


والا پرس: آیا دیگر به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد ندارید؟

هجری: به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد داریم، اما نه اینکه همه چیز را در مبارزه‎ی مسلحانه خلاصه نماییم و اگر مبارزه‎ی مسلحانه وجود نداشت، احساس کنیم که به پایان راه رسیده‎ایم، بلکه مبارزه‎ی مسلحانه مثل سایر شیوه‎های مبارزه باید در زمان و شرایط مناسب خود مورد استفاده قرار گیرد.


والا پرس: آیا اکنون برای شما مناسب نیست؟

هجری: نه، اکنون برای ما مناسب نیست.


والا پرس: چرا؟

هجری: زیرا اگر مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماییم، نیازمند پشت جبهه‎ا‎ی مطمئن هستیم که ما از آن برخوردار نیستیم. در کشوری بزرگ و کثیرالمله مانند ایران که ملت کرد سومین ملت است، از لحاظ اقتصادی یکی از محروم‎ترین ملیت‎های ایران می‎باشد و امکانات بسیار محدودی را برای گذران زندگی در اختیار دارد، در چنین کشور بزرگی ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماید و در این راه قربانی بدهد، در حالی که ملیت‎های دیگر ایرانی علیرغم داشتن نارضایتی بسیار از حکومت، تاکنون برای این منظور آمادگی خود را اعلام ننموده‎اند، ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند وارد عرصه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه شود، بنابراین باید فرصت و شرایط مناسب آن فراهم گردد.


والا پرس: این فرصت چیست؟

هجری: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران مدتی است چه از نظر داخلی و چه از نظر بین‎المللی رو به ضعف نهاده، این فرصت زمانی خواهد بود که ضعف و درماندگی جمهوری اسلامی به نقطه‎ای برسد که نه‎تنها ملت کرد، بلکه ملیت‎های دیگر نیز در صورت عدم به نتیجه رسیدن مبارزه‎ی مدنی، جرأت روی آوردن به مبارزه‎ی مسلحانه را داشته باشند و حزب دمکرات تنها حزب مبارز در این کشور نباشد، به نظر من، فرصت مورد نظر با توجه به تحقق این شرایط فراهم خواهد شد. البته حزب دمکرات برای آن زمان باید برای همیشه آمادگی لازم را داشته باشد و ما آن آمادگی را داریم و اکنون نیز پیشمرگ می پذیریم و آموزرشگاه نظامی نیز داریم و پیشمرگ آموزش داده و پرورش می‎دهیم، بخش اعظم این پیشمرگ‎ها در اردوگاه‎های حزب وظیفه‎ی حفاظت از حزب را به عهده دارند. ما همواره آماده هستیم تا در فرصت مناسب، بیشترین بهره را ببریم، چه به عنوان ملت کرد و چه برای وارد عرصه نمودن ملیت‎های دیگر تا مبارزه‎ای مشترک را علیه رژیم آغاز نماییم.


والا پرس: فرصتی که در مورد آن سخن گفتید، همانگونه که در عراق و سوریه و به طور کلی در منطقه، آمریکا دخالت نموده، آیا شما نیز انتظار دارید به همان شیوه، آمریکا در ایران نیز دخالت نموده و آنگاه شما مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نمایید؟

هجری: نه، مسأله تنها این نیست که منتظر دخالت آمریکا یا قدرت خارجی دیگری باشیم، بلکه قبل از هر چیز در ابتدا آماده شدن ملیت‎های ایران و آزادیخواهان ایران برای آغاز و اجرای مبارزه‎ی سراسری می‎باشد، در ابتدا این موضوع اولویت اول ما می‎باشد، اما همانگونه که شما اشاره نمودید، ممکن است دخالت قدرت‎های خارجی فضای مناسب و مورد نظر ما را مهیاتر نماید و ما هم بدون شک از آن بهترین بهره را خواهیم برد.


والا پرس: اینکه قدرتی مانند آمریکا دخالت نموده و وارد جنگ با ایران شود یا جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار دهد، شما از کدام گزینه حمایت می‎کنید؟

هجری: ما از تضعیف جمهوری اسلامی ایران حمایت می‎کنیم، به باور ما هر اندازه که جمهوری اسلامی ایران ضعیف‎تر و درمانده‎تر باشد، به سود آزادیخواهان ایران و به ویژه ملت کرد است.
در این رابطه تجربه‎ای نیز وجود دارد و تا کنون حداقل برخی از کشورهایی که آمریکا در آنها دخالت نموده و حکومت آنها را ساقط نموده و سپس آن کشورها را برای مردم به‎ جا گذاشته است، بر پایه‎ی توانایی خود توانسته‎اند اداره‎ی حکومت خود را در دست داشته باشند.


والا پرس: اگر شرایط مورد نظر و فرصت مبارزه‎ی مسلحانه برای شما محقق گردد و تغییراتی روی دهد، آیا شما حاضرید فرماندهی یکی از جنگ ها را برعهده بگیرید یا در شهر کویه می‎مانید و از دور نظاره‎گر خواهید بود؟

هجری: در واقع تغییر و تحولات آینده را نمی‎توان پیش‎بینی کرد، اما معتقدم مبارزه‎ی مسلحانه در خارج از کشور عملی نمی‎باشد، زیرا این مبارزه از راه دور امکانپذیر نیست، اما در صورت تحقق فرصت مناسب، ما مبارزه‎ی مسلحانه خواهیم داشت. ما به عنوان حزب دمکرات تجربه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه را داریم و در داخل کشور و کوهستان‎ها نیز آن را انجام داده‎ایم و جنگ پارتیزانی داشته‎ایم، حتی نبردهای منظم نیز با رژیم داشته‎ایم.


والا پرس: آیا شما آماده هستید در جنگ حاضر باشید و برگردید؟

هجری: بله، همانگونه که عرض کردم، اگر شرایط مناسب باشد، حاضرم از همان روز اول برگردم.


والا پرس: از مردم کردستان ایران بسیار دور هستید، اما با وجود این دوری، برای شرکت و حضور در کنگره‎ی ملی با کمترین مشکل روبرو بودید. در مقایسه با احزاب کردستان عراق، به نظر شما دلیل یا دلایل سازگاری‎ای که بین احزاب کرد کردستان ایران وجود داشت و توانستید با کمترین مشکل به اجماع نظر برسید، چیست؟

هجری: ما به عنوان کردهای کردستان ایران همچون بخش‎های دیگر کردستان، گذشته‎ای تلخ و سرشار از مشکلات و گرفتاری را تجربه نمودایم، از مبارزه‎ی مسلحانه علیه یکدیگر گرفته تا تخریب و حذف یکدیگر، انشعابات و ضدیت با یکدیگر را آزموده‎ایم. به نظر من، همه‎ی ما درس گرفتن از تجارب گذشته، به این نتیجه رسیده‎ایم که دیگر زمان آن عملکردها و تفکرات به سر آمده است و اگر بخواهیم در آینده‎ی ایران و کردستان ایران نقش داشته باشیم و تأثیرگذار باشیم و به سود ملتمان عمل کنیم، باید از فرصت‎ها بهترین بهره را ببریم، زیرا زمانِ آن‎گونه عملکردها، برخوردها و تفکرات به کلی سپری شده است.
از نظر ما مسأله‌ی جنگ و حل مشکلات از طریق توسل به اسلحه و دشمنی با یکدیگر، دست كم از دیدگاه ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران تمام شده است، به همین دلیل ما براساس این سیاست و تحلیل، مدت‌هاست که مذاکره و گفتگو با دیگران بر اساس احترام متقابل را در پیش گرفته‌ایم، این گونه رفتار کرده‌ایم و توانسته‌ایم فضایی را فراهم کنیم که بتوانیم گرد هم آمده و به جای مناقشه و تعارض با یکدیگر، به تعامل و همکاری بپردازیم. در این رابطه حتی با رفقایی که چند سال قبل از حزب دمکرات جدا شدند، فصل جدیدی را آغاز نموده‌ایم. مدت یک سال است که در حال مذاکره با آنها هستیم، درباره‌ی موضوعات سیاسی ایران و کردستان، با یکدیگر مشورت می‌کنیم، با جریانات دیگر نیز چنین وضعیتی داریم. این مسأله منجر به ایجاد فضایی شده است که همان گونه که فرمودید، در کنگره‌ی ملی که انتخاباتی دمکراتیک در آن برگزار شد و نمایندگانی تعیین شدند، با یکدیگر همکاری می‌کنیم و هدف ما این نیست که هر یک در پی اهداف حزبی خویش باشیم، از نظر ما مهم این است که اگر این کنگره موفق باشد، می‌تواند اهداف والایی را پیگیری نموده و به سود و مصلحت ملت کرد باشد، به همین دلیل، بیشتر مسأله‌ی ملی را در نظر داریم، این امر نه تنها در رابطه با مسأله‌ی کنگره‌ی ملی، بلکه در سایر موارد نیز صدق نموده است، مثلا در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری ایران، همگی ما یعنی احزاب کردستان ایران، بیانیه‌هایی همسو صادر نمودیم، همگی به این نتیجه رسیدیم که مشترکا و یکصدا از مردم بخواهیم رأی ندهند، در مسائل دیگر نیز با یکدیگر همکاری داریم.


والا پرس: اما نتوانستید بیانیه‌ی مشترکی صادر کنید؟

هجری: بیانیه‌ی مشترکی که همه را در بر گیرد، خیر، اما همگی یک موضوع را مطرح کردیم، هر جریانی بیانیه‌ی خود را داشت، اما هدف یکی بود و آن نیز تحریم انتخابات بود.


والا پرس: آیا حاضرید همین روزها، هر پنج جریان (سه حزب کومله و دو حزب دمکرات) بیانیه‌ی مشترکی در رابطه با کنگره‌ی ملی صادر کنید؟

هجری: هم اکنون در کنگره‌ی ملی گرد هم آمده‌ایم، انتخاباتی میان خود برگزار نمودیم.


والا پرس: منظور من، بیانیه‌ی مشترکی میان احزاب کردستان ایران است؟

هجری: این مسأله احتیاجی به بیانیه ندارد، ما در آنجا با هیأت‌ها گرد هم می‌آییم، همین هیأت برگزاری که تعیین شده، شامل ٢١ نفر است، هیأت ما نیز ٥ نفر است، تمامی مسائل را با آن‌ها مطرح می‌کنیم، مسائل ما نیز مشترک است.


والا پرس: آیا کنگره‌ی ملی از نظر جنابعالی برای شما و احزاب کردستان ایران حضور جدیدی نبود، رسانه‌ها با شور و شوق زیادی حضور شما را پوشش دادند که در چند سال اخیر این گونه نبود، در نخستین نشست نیز شما یکی از کسانی بودید که حرف دل همه را بیان کردید، منظور این است که آیا احساس نمی‌کنید کنگره‌ی ملی فرصت جدیدی برای شما فراهم نموده است؟

هجری: تصور می‌کنم که نه فقط برای ما، بلکه برای سازمان‌ها و نیروهای سیاسی دیگر نیز فرصت جدیدی بود، این نیز به نظر من از آن روست که نزدیکی میان نیروهای سیاسی کرد از تمامی بخش‌ها در کنگره‌ی ملی در آینده با چه موانعی روبرو خواهد شد و تا چه حد موفق خواهد بود، این چشم‌اندازی است که نیروهای کرد و توانایی‌ها و پتانسیل آنان را بیشتر جلوه‌گر می‌سازد. برای ما نیز به عنوان نیروهای اپوزیسیون کردی ایران این فرصت فراهم آمد که خواست‎ها، نظرات و دیدگاه‌هایمان را چه در رسانه‌ها و چه در نشست‌ها و گردهمایی‌های کنگره مطرح نماییم.


والا پرس: گفته می‌شود که در نخستین نشست کنگره‌ی ملی به بارزانی گفته‌اید که از کدام صلح و آشتی حرف می‌زنید؟ چه کسی صلح را از ما می‌پذیرد؟ ما حامل پیامی هستیم، چه کسی این پیام را خواهد شنید؟ این را نیز گفته‌اید که دو دبیرکل حزب شما یکی پس از دیگری در راه صلح و آشتی ترور شده‌اند، این پیام و این طرز بیان ناشی از چیست؟

هجری: با توجه به افتخارات و پیشینه‌ای که حزب دمکرات دارد، من به عنوان دبیرکل حزب دمکرات جای پای حزبم را در میان مردممان محکم می‌بینم، اگرچه مردم ما فرصتی برای ابراز وجود نمی‌یابند، با این حال تردید ندارم که جای پای حزب دمکرات در میان مردمش محکم است، مطالبات و خواست‌های ما امروزی و مدرن است، ما در سیاست‌هایمان از گذشته تا به حال آموخته‌ایم که واقعیت‌ها را در نظر بگیریم، به همین دلیل، نه فقط در چنین کنگره‌ای، بلکه در بسیاری از نشست‌ها و محافل در آمریکا و اروپا و در دیدار با شخصیت‌های بزرگی از قبیل برخی از اعضای پارلمان انگلستان، با همین قدرت و اعتماد به حزب و اتکای به نفس صحبت کرده‌ام، زیرا همانگونه که عرض کردم، دیدگاه‌هایمان امروزی است، گذشته‌ی پر افتخاری داریم، نقطه ضعفی نداریم که به خاطر آن احساس شرمساری کنیم، تردیدی نیست که در فرصت مناسبی که احتمالا چندان هم دور از دسترس نیست، کردهای ایران نیز یکبار دیگر توان و قدرت خویش را در منطقه نشان خواهند داد، به همین دلیل، صحبت‌های من در کنگره و در سایر جاها از موضع قدرت و توانمندی بود.


والا پرس: پاسخ بارزانی چه بود؟

هجری: بارزانی پاسخی نداشت، در واقع، هنگامی که من از مطالب مطرح شده در آنجا گله‌مند شدم، مدیریت جلسه از جانب بارزانی به عدنان مفتی واگذار شده بود، ایشان پاسخ حرف‌های من را داد، پاسخش این بود که با توجه به اعتراض من، پیشتر باید با سایر نیروها و جریانات، به ویژه با ما مشورت می‌شد، زیرا این کنگره به همین دلیل برگزار شده است که همگان نظرات و صحبت‌هایشان را در آنجا مطرح کنند. در رابطه با مبارزه‌ی مسلحانه نیز در بیانیه‌ی کنگره این بند اصلاح گردید که مبارزه در هر بخش از کردستان با در نظر گرفتن وضعیت حکومت آن منطقه به پیش خواهد رفت، ابتدا بحث از پیام آشتی برای تمامی ملت‌ها و دولت‌ها بود، اما پس از صحبت‌های من، گزاره‌ی اصلاحی " با در نظر گرفتن وضعیت حکومت‌ها" گنجانده شد.


والا پرس: گفتید که به حزبتان و تاریخ حزبتان افتخار می‌کنید، آیا احساس نمی‌کنید که ضعفی در حزب شما وجود دارد و آن این است که در چنین جلسات و کنگره‌هایی این‌گونه از شما یاد می‌کنند: مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران و خالد عزیزی، دبیرکل حزب دمکرات، آیا این برای شما یک نقطه ضعف نیست؟

هجری: من نیز این را یک نقطه ضعف می‌دانم، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات، بلکه برای تمامی نیروهای سیاسی کردستان ایران، مثلا برای احزاب کومله که آنها نیز زمانی نیروی چشمگیری در کردستان ایران بودند. برای همگی ما این یک نقطه ضعف است، لیکن همانگونه که عرض کردم، این دوران دیگر تمام شده و امیدوارم که دیگر هرگز تکرار نشود. برای رفع همین نقاط ضعف است که ما مذاکره با آقای خالد عزیزی و ایجاد فضایی جدید را در دستورکار قرار داده‌ایم. اکنون مرتبا با یکدیگر دیدار می‌کنیم و به سویی می‌رویم که شاید در آینده با یکدیگر متحد شویم.


والا پرس: شما با اطمینان می‌گویید که یک نیروی پر طرفدار هستید، این جمله را از بسیاری از نیروهای سیاسی کردستان ایران از قبیل بخش دیگر حزب دمکرات و بخش‌های مختلف کومله شنیده‌ام. فکر می‌کنید اگر فرصتی فراهم شود، آیا حزب دمکرات خواهد توانست از طریق صندوق‌های رأی پیشاپیش همگان قرار گیرد؟

هجری: بله. من این‌گونه فکر می‌کنم و تردیدی در این ندارم. این تنها حدس و گمان نیست، بلکه با توجه به فعالیت‌هایمان در داخل کشور، شمار اعضایمان و روابطی که با شخصیت‌ها و مردم در داخل کردستان داریم به این نتیجه رسیده‌ایم، یعنی این صرفا یک شعار نیست. من باز هم تکرار می‌کنم، هر چند که ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران مبارزه‌ی مسلحانه را ادامه نداده‌ایم، اما این مسأله از محبوبیت حزب دمکرات نکاسته است. علاوه بر این، درست نیست که همانند اوایل دوران روی کار آمدن جمهوری اسلامی بیاندیشیم، زیرا تغییراتی در داخل کشور، در میان مردم و افکار و دیدگاه‌های آنان حادث شده است، اما محبوبیت حزب دمکرات و گسترش حزب در میان مردم در مقایسه با آن زمان بیشتر شده است.


والا پرس: گفتید که "من اگر می‌گویم ما بزرگترین حزب هستیم، این شعار نیست"، اما دلیل و مدرکی نیز در این زمینه وجود ندارد؟

هجری: درست است. در آن زمان نیز بایستی باز هم صندوق رأی سخن بگوید.


والا پرس: اگر نظرات شما درست از آب در نیامد، حاضر به پذیرفتن پیروزی سایر جریانات هستید، منظور من بیشتر نتایج انتخابات به عنوان یک روند دمکراتیک است؟

هجری: به نوبه‌ی خود معتقدم، مسبب آنچه که تاکنون بر سر ملت کرد آمده و فلاکت و عقب‌افتادگی فعلی ما، خودمان بوده‌ایم که نتوانسته‌ام با یکدیگر مدارا کنیم و دمکرات نبوده‌ایم، فقط در حرف دمکرات بوده‌ایم، به همین دلیل، تصور می‌کنم چه به عنوان ملت کرد به طور کلی و چه به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، اگر بخواهیم که ملتمان پیشرفت کند و حزب واقعا به عنوان وسیله‌ای در خدمت مردم باشد، بایستی تمامی قواعد دمکراتیک را بپذیرد، یکی از قواعد دمکراسی این است که اگر در انتخابات شکست خوردید، باید شکست را بپذیرید، من نه تنها در جامعه‌ی آینده، بلکه در حزب خودمان نیز اگر در یک انتخابات دمکراتیک شکست بخورم، با احترام کامل جایگاه خود را به فرد دیگری واگذار خواهم کرد، همانگونه که در گذشته این کار را کرده‌ام. من زمانی دبیرکل حزب دمکرات بودم. در یک کنگره‌ی دمکراتیک که به آن اعتماد داشتم، شکست خوردم و ماموستا عبدالله حسن‌زاده برنده شد. من با احترام کامل، منصب و جایگاه خود را واگذار کردم و در این مدت تمام تلاش خود را به کار بردم تا در خدمت حزبم باشم، این باور من است.


والا پرس: آیا این بدان معناست که شما به عنوان رهبر یکی از احزاب کردستان ایران، در پی این نیستید که باز هم به جنگ برادرکشی که پیشتر سابقه‌ای تلخ و ناگوار از آن داشتید، روی بیاورید؟

هجری: من بر این باورم که ملت کرد هرگاه برای حل مشکلات خود دست به اسلحه برده، اشتباه کرده و دشمن از این فرصت استفاده کرده است. به همین دلیل، معتقدم که این امر نباید تکرار شود، به باور من کنگره‌ی ملی که امیدوارم همانگونه باشد که من انتظار دارم، نه به شکلی فرمالیته، یکی از کارهایش این باشد که بر رفتار احزاب سیاسی کرد نظارت کند و اگر یک روز حزب یا گروهی بخواهد از طریق توسل به نیروی نظامی حرف خود را تحمیل کند، مانع آن شود، حزب من نیز بایستی یکی از پشتیبانان این سیاست باشد.


والا پرس: گفتید "کنگره آنگونه که من می‌خواهم". شما می‌خواهید کنگره چگونه باشد و چکار کند؟

هجری: من می‌خواهم کنگره‌ی ملی فقط در حد شعار نباشد. ما به عنوان حزب دمکرات می‌کوشیم که این کنگره تبدیل به مرکزی نیرومند برای گفتگو و ارائه‌ی نقشه‌ی راه برای تمامی مشکلات و معضلات ملت کرد شود، به ویژه در بخش‌هایی از کردستان که فاقد حکومت، مرجع و دادگاهی برای ارجاع مشکلات خود به آنجا هستند، کنگره‌ی ملی باید همان مرجع باشد، اگر در آینده گروهی بخواهد با توسل به اسلحه خود را بر مردم یا بر جریانات دیگر تحمیل کند، اگر حزبی بخواهد از راه و آرمان‌های ملی منحرف شود، کنگره‌ی ملی بتواند درباره‌ی این مسأله صحبت کند و تصمیم بگیرد و این مسائل را حل و فصل کند، به همین دلیل، من آرزوهای بزرگی برای کنگره‌ی ملی در سر دارم و امیدوارم این کنگره‌ی ملی در همین چهارچوب باشد.


والا پرس: بدون شک، صلح و آشتی محور اصلی کنگره‌ی ملی است. آیا مذاکره و گفتگو با جمهوری اسلامی ایران و دست کشیدن از مبارزه‌ی مسلحانه، سودی خواهد داشت؟

هجری: ما بر این باوریم که هرگاه جمهوری اسلامی ایران یا هر حکومت دیگری به طور جدی مایل به گفتگو درباره‌ی آزادی، دمکراسی و حقوق ملت کرد باشد، ما بایستی گفتگو کنیم و صلح کنیم، در گذشته نیز این چنین کرده‌ایم. بر سر همین مسأله‌ی صلح و مذاکره دو دبیرکل خود را از دست داده‌ایم. از بدو روی کار آمدن جمهوری اسلامی نیز همراه با سایر نیروهای مبارز در کردستان، هیأت نمایندگی خلق کرد را تشکیل دادیم، با جمهوری اسلامی مذاکره نمودیم، تمامی این راه‌ها را در مقابل جمهوری اسلامی آزموده‌ایم، اما متأسفانه به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم، لیکن اگر در آینده جمهوری اسلامی دستخوش چنان تغییراتی گردد که بخواهد با ملت کرد برای حل مسائل آن گفتگو کند، ما حاضر خواهیم بود.

مصطفی هجری در گفتگو با (AA): ما آمادەایم که با میانجیگری جامعهی بین المللی، با ایران گفتگو کنیم

والا پرس: اجازه بفرمائید که گفتگویمان را این‎گونه آغاز کنیم، حزبی که جمهوری کردستان را بنیاد نهاد، حزبی که بزرگمردانی چون قاضی، قاسملو و شرفکندی را داشته و هزاران پیشمرگ را در مکتبش پرورش داده و صاحب هزاران شهید می‎باشد، حزبی که در گذشته در کردستان ایران قدرت سیاسی را در اختیار داشته است، اکنون در اردوگاهی محدود شده است، این حزب به اردوگاه‎نشین معروف گشته و مورد انتقاد قرار می‎گیرد که توانایی آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه را ندارد و مبارزه‎ی مدنی را نیز نمی‎تواند به پیش ببرد، شما چگونه به این پرسش‎ها پاسخ می‎دهید؟

هجری: واقعیت این است که با توجه به تغییراتی که در دنیا و منطقه و ایران روی می‎دهند، این تغییرات بر روی تمام حکومت‎ها، احزاب، مجامع و محافل و شخصیت‎ها تأثیرگذار خواهند بود، به همین دلیل، گذشته‎ای که شما درباره‎ی حزب دمکرات بیان کردید، کاملا صحیح است، گذشته‎ای سرشار از مبارزه، تلاش، فداکاری و افتخار دارد، اما اکنون اوضاع دنیا و منطقه تغییر نموده است، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران که یکی از احزاب اپوزیسیون ایران هستیم، بلکه در دنیا و منطقه‎ی خاورمیانه نیز فعالیت و شیوه‎ی کار و مبارزه‎ی احزاب تغییر یافته است. امروزه فعالیت احزاب مانند 30 تا 40 سال قبل نمی‎باشد. جامعه، نظرات و دیدگاه‎ها تغییر یافته‎اند و به تبع آن، نیازهای جدیدی ایجاد می‎شوند. در اینجا این سؤال مطرح می‎شود که آیا آن‎گونه که در گذشته، نیروها و جریان‎های سیاسی به ویژه نیروها و جریان‎های سیاسی کرد به شیوه‎ای فعالانه مبارزه‎ی مسلحانه را در دستور کار داشتند، اکنون نیز مردم در جامعه مطالبات و خواست‎های خود را به همان گونه پیگیری می‎کنند؟ آیا آن روش می‎تواند آنقدر مؤثر باشد که حکومت را بر سر میز مذاکره و گفتگو بکشاند و مطالبات ملت را محقق سازد؟
ما در گذشته، به ویژه پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی ایران که اکنون چند سالی از آن گذشته است، تمام شیوه‎های مبارزه از جمله مبارزه‎ی مسلحانه، مبارزه‎ی مدنی، مبارزه‎ی سیاسی، رسانه‎ای و ارتباط جمعی و تشکیلاتی و ... را آزمایش نموده‎ایم، اما به دلیل عدم توازن قوا، به تدریج عقب نشینی نموده و در مرزها مستقر شدیم و همانگونه که گفته شد، اکنون بخش تشکیلات آشکار حزبمان در اردوگاه‎های حزب در کردستان عراق مستقر می‎باشد و بر خلاف آنچه که گفته می‎شود، این اردوگاه‎نشینی ناشی از فقدان توانایی و قدرت سیاسی نیست، ما در این اردوگاه‎ها کار حزبی انجام می‎دهیم، ما در این مدت کارهای بسیار مفید و مؤثری در ارتباط با مسأله‎ی رسانه‎های ارتباط جمعی و افکار عمومی، ارتباط با نیروها و سازمان‎های سیاسی کرد در بخش‎های چهارگانه‎ی کردستان و در خارج از کشور انجام داده‎ایم. همچنین به شیوه‎ی پنهانی کار و فعالیت تشکیلاتی چشمگیری در داخل کشور داشته و داریم. آنچه که اکنون بخش‎ عظیمی از مردم مشاهده می‎نمایند، متوقف شدن مبارزه‎ی مسلحانه از سوی حزب ماست، به غیر از این موضوع و این قسمت از مبارزه، تمام بخش‎های دیگر کار و فعالیت حزب دمکرات پویا و فعال می‎باشد، ما بر اساس تحقیق و بررسی‎هایی که حزبمان انجام داده است، در این برهه از زمان آغاز مجدد مبارزه‎ی مسلحانه در کردستان ایران را سودمند نمی‎دانیم، بر این باوریم که در این مقطع زمانی باید از شیوه‎های دیگر مبارزه استفاده کنیم همانگونه که تاکنون استفاده نموده و فعالیت داشته‎ایم و در زمان مناسب نیز مبارزه‎ی مسلحانه را مجددا آغاز می‎نمائیم. از نطر ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، مبارزه‎ی مسلحانه مبارزه‎ای نیست که به عنوان تنها شیوه‎ی مبارزه به ما تحمیل شود و اینگونه نیست که الزاما اگر مبارزه‎ی مسلحانه نباشد، مبارزه‎ را متوقف نمائیم و هیچگونه فعالیت دیگری نداشته باشیم، بلکه معتقدیم که در کشور در هر برهه‎ای از زمان شیوه‎ای از مبارزه و فعالیت مناسب می‎باشد. بر اساس بررسی‎های سیاسی که داریم، در ارتباط با این مسأله در جهان، منطقه و ایران واقعیت این است که مبارزه‎ی مسلحانه مانند گذشته مبارزه‎ای نیست که از سوی مردم و جریان‎های گوناگون مورد استقبال قرار گیرد، به همین دلیل، ما فعلا این شیوه‎ی مبارزه را متوقف ساخته‎ایم، اما بخش‎های دیگرمان بسیار فعال می‎باشند.


والا پرس: مبارزه‎ی‎ مسلحانه را متوقف نموده‎اید، آیا به ناچار آن را متوقف نموده‎اید، یعنی به عنوان مثال، وضعیت کنونی اقلیم کردستان، نتیجه‎ی مبارزه و جنگ مسلحانه بوده است، در کردستان ترکیه که فرایند صلح در جریان است، در نتیجه‎ی توازن قوا و مبارزه‎ی مسلحانه بوده‎ است، در کردستان سوریه وضعیت پیش آمده در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه است، اینکه در منطقه‎ی خاورمیانه تغییر و تحولاتی روی داده، صحیح است. آیا مبارزه‎ی مسلحانه دیگر یکی از اولویت‎های کاری شما نیست؟ همانگونه که گفتید، شما در داخل ایران نمی‎توانید آزادانه فعالیت سازمانی و تشکیلاتی خود را انجام دهید، در زمینه‎ی تشکیلاتی و پنهانی نیز در مدت ١٥ تا ٢٠ سال گذشته نتوانسته‎اید به شیوه‎ای چشمگیر مؤثر باشید، آیا بر این باور نیستید که مبارزه‎ی مسلحانه برای شما مهم و ضروری است و می‎تواند نقش و اثرگذاری خود را داشته باشد؟

هجری: مبارزه‎ی مسلحانه تأثیرات خاص خود را دارد، اما کافی نیست، من معتقد نیستم تغییر و تحولاتی که در منطقه، چه در کردستان عراق و چه در ترکیه و سوریه روی داده‎اند، در نتیجه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه‎ی نیروهای کرد بوده باشد! با نهایت احترامی که برای تمام مبارزاتی که ملت کرد در تاریخ انجام داده است، قائل هستم به ویژه در کردستان عراق که مبارزه‎ای دراز مدت و توأم با قربانیان فراوان داشته است، باید بگویم آنچه در کردستان عراق پیش آمد، بخش اعظم آن ناشی از تغییرات انجام گرفته در منطقه بود. حمله‎ی نظامی به عراق، حکومت صدام حسین را فروپاشید، می‎دانیم که نیروهای کرد عراق علیرغم تمام فداکاری‎هایی که انجام دادند، در دوران صدام حسین نتوانستند مطالبات و خواسته‎های ملت کرد را در این بخش از کردستان محقق سازند، تغییراتی هم که اکنون در کردستان سوریه روی داده و مشاهده ‎می‎کنیم که بخش‎هایی از آن آزاد شده و نیروهای دولتی سوریه در آنجا حضور ندارند، به دلیل فعالیت و مبارزه‎ی مسلحانه‎ی قوای کرد نبوده است، بلکه اوضاع منطقه باعث ایجاد این تغییر و تحولات شده و بشار اسد درگیر یک جنگ خونین شده و رژیم وی تضعیف شده است، به همین دلیل، این وضعیت در کردستان سوریه ایجاد شده است.
در ترکیه نیز ملت کرد فداکاری‎های چشمگیری داشته است، بخش عظیمی از تغییر و تحولاتی که اینک در ترکیه وجود دارند، از طریق مبارزه‎ی مدنی تحقق یافته‎اند که خواسته‎ها و مطالبات ملت کرد در آن مطرح شده است. اینک فرایندی میان حکومت ترکیه و p.k.k آغاز شده است. بخش اساسی و زیربنایی آن به دیدگاه‎ها، نظرات و تفکرات حزبی که در ترکیه بر مسند قدرت قرار دارد، بر می‎گردد، زیرا پیش از روی کار آمدن این حزب در ترکیه، مبارزه‎ی ملت کرد چه به شیوه‎ی مسلحانه و چه به شیوه‎ی مدنی همواره وجود داشته است، اما همانگونه که عرض کردم، تحولات دنیا و منطقه به گونه‎ای رقم می‎خورند که این مسائل برجسته شده‎اند. اما به طور کلی در ایران حکومتی بر سر کار نیست که این مسائل را درک کند و مد نظر قرار دهد و تحت تأثیر تحولاتی که در دنیا در حال وقوع می‎باشند، قرار گیرد، به همین دلیل، این حکومت، اکنون نیز حکومتی بسته است و فرصت هیچ‎گونه حرکت مدنی را نه تنها به ملت کرد، بلکه به هیچ کس نمی‎دهد. در کردستان ترکیه، امکان مبارزه‎ی مدنی و فضای باز مورد نیاز برای مبارزه‎ی مدنی وجود دارد که باید از آن بهترین بهره را برد. اوضاع کردستان عراق کاملاً دگرگون شده و حکومت بومی و محلی بر سرکار است. در سوریه نیز وضعیت به گونه‎ای است که همه‎ی ما از آن آگاهیم. همانگونه که اشاره کردم، حکومت بشار اسد در بخش اعظم منطقه وجود ندارد. با اشاره به این مطالب در صدد بیان این نکته می‎باشم که در تمام تاریخ ملت کرد که مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خشونت‎آمیز وجود داشته و ملت کرد فداکاری‎های بسیاری را رقم زده است، در حقیقت کسی نتوانسته است که با مبارزه‎ی مسلحانه‎ی خود حکومت را ناچار به قبول مطالبات و خواسته‎های ملت کرد نماید.


والا پرس: آیا دیگر به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد ندارید؟

هجری: به مبارزه‎ی مسلحانه اعتقاد داریم، اما نه اینکه همه چیز را در مبارزه‎ی مسلحانه خلاصه نماییم و اگر مبارزه‎ی مسلحانه وجود نداشت، احساس کنیم که به پایان راه رسیده‎ایم، بلکه مبارزه‎ی مسلحانه مثل سایر شیوه‎های مبارزه باید در زمان و شرایط مناسب خود مورد استفاده قرار گیرد.


والا پرس: آیا اکنون برای شما مناسب نیست؟

هجری: نه، اکنون برای ما مناسب نیست.


والا پرس: چرا؟

هجری: زیرا اگر مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماییم، نیازمند پشت جبهه‎ا‎ی مطمئن هستیم که ما از آن برخوردار نیستیم. در کشوری بزرگ و کثیرالمله مانند ایران که ملت کرد سومین ملت است، از لحاظ اقتصادی یکی از محروم‎ترین ملیت‎های ایران می‎باشد و امکانات بسیار محدودی را برای گذران زندگی در اختیار دارد، در چنین کشور بزرگی ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نماید و در این راه قربانی بدهد، در حالی که ملیت‎های دیگر ایرانی علیرغم داشتن نارضایتی بسیار از حکومت، تاکنون برای این منظور آمادگی خود را اعلام ننموده‎اند، ملت کرد به تنهایی نمی‎تواند وارد عرصه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه شود، بنابراین باید فرصت و شرایط مناسب آن فراهم گردد.


والا پرس: این فرصت چیست؟

هجری: با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران مدتی است چه از نظر داخلی و چه از نظر بین‎المللی رو به ضعف نهاده، این فرصت زمانی خواهد بود که ضعف و درماندگی جمهوری اسلامی به نقطه‎ای برسد که نه‎تنها ملت کرد، بلکه ملیت‎های دیگر نیز در صورت عدم به نتیجه رسیدن مبارزه‎ی مدنی، جرأت روی آوردن به مبارزه‎ی مسلحانه را داشته باشند و حزب دمکرات تنها حزب مبارز در این کشور نباشد، به نظر من، فرصت مورد نظر با توجه به تحقق این شرایط فراهم خواهد شد. البته حزب دمکرات برای آن زمان باید برای همیشه آمادگی لازم را داشته باشد و ما آن آمادگی را داریم و اکنون نیز پیشمرگ می پذیریم و آموزرشگاه نظامی نیز داریم و پیشمرگ آموزش داده و پرورش می‎دهیم، بخش اعظم این پیشمرگ‎ها در اردوگاه‎های حزب وظیفه‎ی حفاظت از حزب را به عهده دارند. ما همواره آماده هستیم تا در فرصت مناسب، بیشترین بهره را ببریم، چه به عنوان ملت کرد و چه برای وارد عرصه نمودن ملیت‎های دیگر تا مبارزه‎ای مشترک را علیه رژیم آغاز نماییم.


والا پرس: فرصتی که در مورد آن سخن گفتید، همانگونه که در عراق و سوریه و به طور کلی در منطقه، آمریکا دخالت نموده، آیا شما نیز انتظار دارید به همان شیوه، آمریکا در ایران نیز دخالت نموده و آنگاه شما مبارزه‎ی مسلحانه را آغاز نمایید؟

هجری: نه، مسأله تنها این نیست که منتظر دخالت آمریکا یا قدرت خارجی دیگری باشیم، بلکه قبل از هر چیز در ابتدا آماده شدن ملیت‎های ایران و آزادیخواهان ایران برای آغاز و اجرای مبارزه‎ی سراسری می‎باشد، در ابتدا این موضوع اولویت اول ما می‎باشد، اما همانگونه که شما اشاره نمودید، ممکن است دخالت قدرت‎های خارجی فضای مناسب و مورد نظر ما را مهیاتر نماید و ما هم بدون شک از آن بهترین بهره را خواهیم برد.


والا پرس: اینکه قدرتی مانند آمریکا دخالت نموده و وارد جنگ با ایران شود یا جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار دهد، شما از کدام گزینه حمایت می‎کنید؟

هجری: ما از تضعیف جمهوری اسلامی ایران حمایت می‎کنیم، به باور ما هر اندازه که جمهوری اسلامی ایران ضعیف‎تر و درمانده‎تر باشد، به سود آزادیخواهان ایران و به ویژه ملت کرد است.
در این رابطه تجربه‎ای نیز وجود دارد و تا کنون حداقل برخی از کشورهایی که آمریکا در آنها دخالت نموده و حکومت آنها را ساقط نموده و سپس آن کشورها را برای مردم به‎ جا گذاشته است، بر پایه‎ی توانایی خود توانسته‎اند اداره‎ی حکومت خود را در دست داشته باشند.


والا پرس: اگر شرایط مورد نظر و فرصت مبارزه‎ی مسلحانه برای شما محقق گردد و تغییراتی روی دهد، آیا شما حاضرید فرماندهی یکی از جنگ ها را برعهده بگیرید یا در شهر کویه می‎مانید و از دور نظاره‎گر خواهید بود؟

هجری: در واقع تغییر و تحولات آینده را نمی‎توان پیش‎بینی کرد، اما معتقدم مبارزه‎ی مسلحانه در خارج از کشور عملی نمی‎باشد، زیرا این مبارزه از راه دور امکانپذیر نیست، اما در صورت تحقق فرصت مناسب، ما مبارزه‎ی مسلحانه خواهیم داشت. ما به عنوان حزب دمکرات تجربه‎ی مبارزه‎ی مسلحانه را داریم و در داخل کشور و کوهستان‎ها نیز آن را انجام داده‎ایم و جنگ پارتیزانی داشته‎ایم، حتی نبردهای منظم نیز با رژیم داشته‎ایم.


والا پرس: آیا شما آماده هستید در جنگ حاضر باشید و برگردید؟

هجری: بله، همانگونه که عرض کردم، اگر شرایط مناسب باشد، حاضرم از همان روز اول برگردم.


والا پرس: از مردم کردستان ایران بسیار دور هستید، اما با وجود این دوری، برای شرکت و حضور در کنگره‎ی ملی با کمترین مشکل روبرو بودید. در مقایسه با احزاب کردستان عراق، به نظر شما دلیل یا دلایل سازگاری‎ای که بین احزاب کرد کردستان ایران وجود داشت و توانستید با کمترین مشکل به اجماع نظر برسید، چیست؟

هجری: ما به عنوان کردهای کردستان ایران همچون بخش‎های دیگر کردستان، گذشته‎ای تلخ و سرشار از مشکلات و گرفتاری را تجربه نمودایم، از مبارزه‎ی مسلحانه علیه یکدیگر گرفته تا تخریب و حذف یکدیگر، انشعابات و ضدیت با یکدیگر را آزموده‎ایم. به نظر من، همه‎ی ما درس گرفتن از تجارب گذشته، به این نتیجه رسیده‎ایم که دیگر زمان آن عملکردها و تفکرات به سر آمده است و اگر بخواهیم در آینده‎ی ایران و کردستان ایران نقش داشته باشیم و تأثیرگذار باشیم و به سود ملتمان عمل کنیم، باید از فرصت‎ها بهترین بهره را ببریم، زیرا زمانِ آن‎گونه عملکردها، برخوردها و تفکرات به کلی سپری شده است.
از نظر ما مسأله‌ی جنگ و حل مشکلات از طریق توسل به اسلحه و دشمنی با یکدیگر، دست كم از دیدگاه ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران تمام شده است، به همین دلیل ما براساس این سیاست و تحلیل، مدت‌هاست که مذاکره و گفتگو با دیگران بر اساس احترام متقابل را در پیش گرفته‌ایم، این گونه رفتار کرده‌ایم و توانسته‌ایم فضایی را فراهم کنیم که بتوانیم گرد هم آمده و به جای مناقشه و تعارض با یکدیگر، به تعامل و همکاری بپردازیم. در این رابطه حتی با رفقایی که چند سال قبل از حزب دمکرات جدا شدند، فصل جدیدی را آغاز نموده‌ایم. مدت یک سال است که در حال مذاکره با آنها هستیم، درباره‌ی موضوعات سیاسی ایران و کردستان، با یکدیگر مشورت می‌کنیم، با جریانات دیگر نیز چنین وضعیتی داریم. این مسأله منجر به ایجاد فضایی شده است که همان گونه که فرمودید، در کنگره‌ی ملی که انتخاباتی دمکراتیک در آن برگزار شد و نمایندگانی تعیین شدند، با یکدیگر همکاری می‌کنیم و هدف ما این نیست که هر یک در پی اهداف حزبی خویش باشیم، از نظر ما مهم این است که اگر این کنگره موفق باشد، می‌تواند اهداف والایی را پیگیری نموده و به سود و مصلحت ملت کرد باشد، به همین دلیل، بیشتر مسأله‌ی ملی را در نظر داریم، این امر نه تنها در رابطه با مسأله‌ی کنگره‌ی ملی، بلکه در سایر موارد نیز صدق نموده است، مثلا در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری ایران، همگی ما یعنی احزاب کردستان ایران، بیانیه‌هایی همسو صادر نمودیم، همگی به این نتیجه رسیدیم که مشترکا و یکصدا از مردم بخواهیم رأی ندهند، در مسائل دیگر نیز با یکدیگر همکاری داریم.


والا پرس: اما نتوانستید بیانیه‌ی مشترکی صادر کنید؟

هجری: بیانیه‌ی مشترکی که همه را در بر گیرد، خیر، اما همگی یک موضوع را مطرح کردیم، هر جریانی بیانیه‌ی خود را داشت، اما هدف یکی بود و آن نیز تحریم انتخابات بود.


والا پرس: آیا حاضرید همین روزها، هر پنج جریان (سه حزب کومله و دو حزب دمکرات) بیانیه‌ی مشترکی در رابطه با کنگره‌ی ملی صادر کنید؟

هجری: هم اکنون در کنگره‌ی ملی گرد هم آمده‌ایم، انتخاباتی میان خود برگزار نمودیم.


والا پرس: منظور من، بیانیه‌ی مشترکی میان احزاب کردستان ایران است؟

هجری: این مسأله احتیاجی به بیانیه ندارد، ما در آنجا با هیأت‌ها گرد هم می‌آییم، همین هیأت برگزاری که تعیین شده، شامل ٢١ نفر است، هیأت ما نیز ٥ نفر است، تمامی مسائل را با آن‌ها مطرح می‌کنیم، مسائل ما نیز مشترک است.


والا پرس: آیا کنگره‌ی ملی از نظر جنابعالی برای شما و احزاب کردستان ایران حضور جدیدی نبود، رسانه‌ها با شور و شوق زیادی حضور شما را پوشش دادند که در چند سال اخیر این گونه نبود، در نخستین نشست نیز شما یکی از کسانی بودید که حرف دل همه را بیان کردید، منظور این است که آیا احساس نمی‌کنید کنگره‌ی ملی فرصت جدیدی برای شما فراهم نموده است؟

هجری: تصور می‌کنم که نه فقط برای ما، بلکه برای سازمان‌ها و نیروهای سیاسی دیگر نیز فرصت جدیدی بود، این نیز به نظر من از آن روست که نزدیکی میان نیروهای سیاسی کرد از تمامی بخش‌ها در کنگره‌ی ملی در آینده با چه موانعی روبرو خواهد شد و تا چه حد موفق خواهد بود، این چشم‌اندازی است که نیروهای کرد و توانایی‌ها و پتانسیل آنان را بیشتر جلوه‌گر می‌سازد. برای ما نیز به عنوان نیروهای اپوزیسیون کردی ایران این فرصت فراهم آمد که خواست‎ها، نظرات و دیدگاه‌هایمان را چه در رسانه‌ها و چه در نشست‌ها و گردهمایی‌های کنگره مطرح نماییم. 


والا پرس: گفته می‌شود که در نخستین نشست کنگره‌ی ملی به بارزانی گفته‌اید که از کدام صلح و آشتی حرف می‌زنید؟ چه کسی صلح را از ما می‌پذیرد؟ ما حامل پیامی هستیم، چه کسی این پیام را خواهد شنید؟ این را نیز گفته‌اید که دو دبیرکل حزب شما یکی پس از دیگری در راه صلح و آشتی ترور شده‌اند، این پیام و این طرز بیان ناشی از چیست؟

هجری: با توجه به افتخارات و پیشینه‌ای که حزب دمکرات دارد، من به عنوان دبیرکل حزب دمکرات جای پای حزبم را در میان مردممان محکم می‌بینم، اگرچه مردم ما فرصتی برای ابراز وجود نمی‌یابند، با این حال تردید ندارم که جای پای حزب دمکرات در میان مردمش محکم است، مطالبات و خواست‌های ما امروزی و مدرن است، ما در سیاست‌هایمان از گذشته تا به حال آموخته‌ایم که واقعیت‌ها را در نظر بگیریم، به همین دلیل، نه فقط در چنین کنگره‌ای، بلکه در بسیاری از نشست‌ها و محافل در آمریکا و اروپا و در دیدار با شخصیت‌های بزرگی از قبیل برخی از اعضای پارلمان انگلستان، با همین قدرت و اعتماد به حزب و اتکای به نفس صحبت کرده‌ام، زیرا همانگونه که عرض کردم، دیدگاه‌هایمان امروزی است، گذشته‌ی پر افتخاری داریم، نقطه ضعفی نداریم که به خاطر آن احساس شرمساری کنیم، تردیدی نیست که در فرصت مناسبی که احتمالا چندان هم دور از دسترس نیست، کردهای ایران نیز یکبار دیگر توان و قدرت خویش را در منطقه نشان خواهند داد، به همین دلیل، صحبت‌های من در کنگره و در سایر جاها از موضع قدرت و توانمندی بود. 


والا پرس: پاسخ بارزانی چه بود؟ 

هجری: بارزانی پاسخی نداشت، در واقع، هنگامی که من از مطالب مطرح شده در آنجا گله‌مند شدم، مدیریت جلسه از جانب بارزانی به عدنان مفتی واگذار شده بود، ایشان پاسخ حرف‌های من را داد، پاسخش این بود که با توجه به اعتراض من، پیشتر باید با سایر نیروها و جریانات، به ویژه با ما مشورت می‌شد، زیرا این کنگره به همین دلیل برگزار شده است که همگان نظرات و صحبت‌هایشان را در آنجا مطرح کنند. در رابطه با مبارزه‌ی مسلحانه نیز در بیانیه‌ی کنگره این بند اصلاح گردید که مبارزه در هر بخش از کردستان با در نظر گرفتن وضعیت حکومت آن منطقه به پیش خواهد رفت، ابتدا بحث از پیام آشتی برای تمامی ملت‌ها و دولت‌ها بود، اما پس از صحبت‌های من، گزاره‌ی اصلاحی " با در نظر گرفتن وضعیت حکومت‌ها" گنجانده شد.


والا پرس: گفتید که به حزبتان و تاریخ حزبتان افتخار می‌کنید، آیا احساس نمی‌کنید که ضعفی در حزب شما وجود دارد و آن این است که در چنین جلسات و کنگره‌هایی این‌گونه از شما یاد می‌کنند: مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران و خالد عزیزی، دبیرکل حزب دمکرات، آیا این برای شما یک نقطه ضعف نیست؟

هجری: من نیز این را یک نقطه ضعف می‌دانم، نه تنها برای ما به عنوان حزب دمکرات، بلکه برای تمامی نیروهای سیاسی کردستان ایران، مثلا برای احزاب کومله که آنها نیز زمانی نیروی چشمگیری در کردستان ایران بودند. برای همگی ما این یک نقطه ضعف است، لیکن همانگونه که عرض کردم، این دوران دیگر تمام شده و امیدوارم که دیگر هرگز تکرار نشود. برای رفع همین نقاط ضعف است که ما مذاکره با آقای خالد عزیزی و ایجاد فضایی جدید را در دستورکار قرار داده‌ایم. اکنون مرتبا با یکدیگر دیدار می‌کنیم و به سویی می‌رویم که شاید در آینده با یکدیگر متحد شویم.


والا پرس: شما با اطمینان می‌گویید که یک نیروی پر طرفدار هستید، این جمله را از بسیاری از نیروهای سیاسی کردستان ایران از قبیل بخش دیگر حزب دمکرات و بخش‌های مختلف کومله شنیده‌ام. فکر می‌کنید اگر فرصتی فراهم شود، آیا حزب دمکرات خواهد توانست از طریق صندوق‌های رأی پیشاپیش همگان قرار گیرد؟

هجری: بله. من این‌گونه فکر می‌کنم و تردیدی در این ندارم. این تنها حدس و گمان نیست، بلکه با توجه به فعالیت‌هایمان در داخل کشور، شمار اعضایمان و روابطی که با شخصیت‌ها و مردم در داخل کردستان داریم به این نتیجه رسیده‌ایم، یعنی این صرفا یک شعار نیست. من باز هم تکرار می‌کنم، هر چند که ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران مبارزه‌ی مسلحانه را ادامه نداده‌ایم، اما این مسأله از محبوبیت حزب دمکرات نکاسته است. علاوه بر این، درست نیست که همانند اوایل دوران روی کار آمدن جمهوری اسلامی بیاندیشیم، زیرا تغییراتی در داخل کشور، در میان مردم و افکار و دیدگاه‌های آنان حادث شده است، اما محبوبیت حزب دمکرات و گسترش حزب در میان مردم در مقایسه با آن زمان بیشتر شده است.


والا پرس: گفتید که "من اگر می‌گویم ما بزرگترین حزب هستیم، این شعار نیست"، اما دلیل و مدرکی نیز در این زمینه وجود ندارد؟

هجری: درست است. در آن زمان نیز بایستی باز هم صندوق رأی سخن بگوید.


والا پرس: اگر نظرات شما درست از آب در نیامد، حاضر به پذیرفتن پیروزی سایر جریانات هستید، منظور من بیشتر نتایج انتخابات به عنوان یک روند دمکراتیک است؟

هجری: به نوبه‌ی خود معتقدم، مسبب آنچه که تاکنون بر سر ملت کرد آمده و فلاکت و عقب‌افتادگی فعلی ما، خودمان بوده‌ایم که نتوانسته‌ام با یکدیگر مدارا کنیم و دمکرات نبوده‌ایم، فقط در حرف دمکرات بوده‌ایم، به همین دلیل، تصور می‌کنم چه به عنوان ملت کرد به طور کلی و چه به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، اگر بخواهیم که ملتمان پیشرفت کند و حزب واقعا به عنوان وسیله‌ای در خدمت مردم باشد، بایستی تمامی قواعد دمکراتیک را بپذیرد، یکی از قواعد دمکراسی این است که اگر در انتخابات شکست خوردید، باید شکست را بپذیرید، من نه تنها در جامعه‌ی آینده، بلکه در حزب خودمان نیز اگر در یک انتخابات دمکراتیک شکست بخورم، با احترام کامل جایگاه خود را به فرد دیگری واگذار خواهم کرد، همانگونه که در گذشته این کار را کرده‌ام. من زمانی دبیرکل حزب دمکرات بودم. در یک کنگره‌ی دمکراتیک که به آن اعتماد داشتم، شکست خوردم و ماموستا عبدالله حسن‌زاده برنده شد. من با احترام کامل، منصب و جایگاه خود را واگذار کردم و در این مدت تمام تلاش خود را به کار بردم تا در خدمت حزبم باشم، این باور من است.


والا پرس: آیا این بدان معناست که شما به عنوان رهبر یکی از احزاب کردستان ایران، در پی این نیستید که باز هم به جنگ برادرکشی که پیشتر سابقه‌ای تلخ و ناگوار از آن داشتید، روی بیاورید؟

هجری: من بر این باورم که ملت کرد هرگاه برای حل مشکلات خود دست به اسلحه برده، اشتباه کرده و دشمن از این فرصت استفاده کرده است. به همین دلیل، معتقدم که این امر نباید تکرار شود، به باور من کنگره‌ی ملی که امیدوارم همانگونه باشد که من انتظار دارم، نه به شکلی فرمالیته، یکی از کارهایش این باشد که بر رفتار احزاب سیاسی کرد نظارت کند و اگر یک روز حزب یا گروهی بخواهد از طریق توسل به نیروی نظامی حرف خود را تحمیل کند، مانع آن شود، حزب من نیز بایستی یکی از پشتیبانان این سیاست باشد.


والا پرس: گفتید "کنگره آنگونه که من می‌خواهم". شما می‌خواهید کنگره چگونه باشد و چکار کند؟

هجری: من می‌خواهم کنگره‌ی ملی فقط در حد شعار نباشد. ما به عنوان حزب دمکرات می‌کوشیم که این کنگره تبدیل به مرکزی نیرومند برای گفتگو و ارائه‌ی نقشه‌ی راه برای تمامی مشکلات و معضلات ملت کرد شود، به ویژه در بخش‌هایی از کردستان که فاقد حکومت، مرجع و دادگاهی برای ارجاع مشکلات خود به آنجا هستند، کنگره‌ی ملی باید همان مرجع باشد، اگر در آینده گروهی بخواهد با توسل به اسلحه خود را بر مردم یا بر جریانات دیگر تحمیل کند، اگر حزبی بخواهد از راه و آرمان‌های ملی منحرف شود، کنگره‌ی ملی بتواند درباره‌ی این مسأله صحبت کند و تصمیم بگیرد و این مسائل را حل و فصل کند، به همین دلیل، من آرزوهای بزرگی برای کنگره‌ی ملی در سر دارم و امیدوارم این کنگره‌ی ملی در همین چهارچوب باشد.


والا پرس: بدون شک، صلح و آشتی محور اصلی کنگره‌ی ملی است. آیا مذاکره و گفتگو با جمهوری اسلامی ایران و دست کشیدن از مبارزه‌ی مسلحانه، سودی خواهد داشت؟

هجری: ما بر این باوریم که هرگاه جمهوری اسلامی ایران یا هر حکومت دیگری به طور جدی مایل به گفتگو درباره‌ی آزادی، دمکراسی و حقوق ملت کرد باشد، ما بایستی گفتگو کنیم و صلح کنیم، در گذشته نیز این چنین کرده‌ایم. بر سر همین مسأله‌ی صلح و مذاکره دو دبیرکل خود را از دست داده‌ایم. از بدو روی کار آمدن جمهوری اسلامی نیز همراه با سایر نیروهای مبارز در کردستان، هیأت نمایندگی خلق کرد را تشکیل دادیم، با جمهوری اسلامی مذاکره نمودیم، تمامی این راه‌ها را در مقابل جمهوری اسلامی آزموده‌ایم، اما متأسفانه به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم، لیکن اگر در آینده جمهوری اسلامی دستخوش چنان تغییراتی گردد که بخواهد با ملت کرد برای حل مسائل آن گفتگو کند، ما حاضر خواهیم بود.