باید گفت که تاچر از همان زمانی که عکس مارکس روی جلد مجلات معتبر جهان نقش بست و روی اوری به خواندن آثار او در سراسر جهان منجمله توسط همان استادان لیبرال دانشگاه‌ها افزایش پیدا کرد, مرده بود. جنازه تاچر یکی دو سالی است در خیابان‌های یونان و اسپانیا و پرتقال و فرانسه و ایتالیا وایران ومصر و ... زیر پای کارگران در حال له شدن هر چه بیشتر است. جنازه او و لیبرالیسمش در انتظار کارگرانی هستند که مصالح گورش را فراهم و آن را تمام خواهند کرد. فکر می‌کرد کارگران را دفن کرده است, اما فهمید که کارگران هستند که گورکنان سرمایه داری اش خواهند بود.
احزاب کمونیستی انقلابی و کارگری مصالح به خاک سپردن این چنازه متعفن خواهند بود.
زن بی‌شرمی که در تعریف ستایش آمیزش از پینوشه قاتل مردم شیلی گفت: «مرد مهربانی است, هر وقت در سفری از لندن گذر می‌کند برایم حتماً از فرودگاه شکلات و گل می فرستد.»
زنی تماماً مظهر سرمایه داری عنان گسیخته و هیستریکی که خانواده‌های انگلیسی بسیاری را قتل عام اجتماعی و سیاسی و فرهنگی کرد و اخبار کشتار مردم شیلی را با تماشای گلهای ارسالی پینوشه و چرخاندن شکلات های او در دهانش مضمضه می‌کرد و به قساوت معنا و مفهومی تاریخی داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر