بسیاری از شرق شناسان اروپائی از جمله پروفسور «سایس» معنقدند که قوم ماد همان مردم کرد بوده اند.«سایس» همچنین اشاره می کند که مادها عشایر کرد بودن که در شرق آشور زندگی می کردند و سرزمینشان تا جنوب دریای خزر ادامه داشت.
برخی از مستشرقین و متخصصین معتقدند که زبان مادی همان زبان کردی امروز است
ویلادمیر مینورسکی دربرگی از کتاب خود تحت عنوان کردها نوادگان مادها عنوان میکند:
اگر کردها کنونی از نوادگان مادها نباشند، پس برسر ملتی چنین کهن و مقتدر چه آمده‌است و این همه قبیله و تیرهٔ مختلف کرد که به یک زبان کاملا واحد تکلم میکنند از کجا آمده اند؟
وجود مقبره های مختلف در مناطق کردنشین مختلف از جمله مقبره هووخشتره(کیخسرو)با عنوان مقبره قزقاپان در سلیمانیه کردستان عراق و همچنین:
پایبند بودن به اسامی کردی از جمله : برای پسران دیاکو (نخستین پادشاه ماد) وبرای دختران میدیا (اشاره به همان سرزمین ماد دارد) را میتوان دلایلی از ده ها دلیل ماد دانستن کردها در کتاب کردها نوادگان مادهای ویلادمیر مینورکسی دانست.
*زبان مادی:
برخی از زبانشناسان معتقدند که زبان کردی به طور قطع از بازماندگان زبان مادی است.اما با این حال برخی دیگر زبان‌های ایران مرکزی را نیز بازمانده زبان مادها می‌دانند.
بی شک میتوان گفت که کردها یکی از اصیل ترین اقوام آریایی هستند چون:
بسیاری از مورخان باستان، به صراحت، مادها را «آریایی» خوانده‌اند. واژگان بازمانده از گویش مادی [مانند: Farnah (= فر)؛ Paradayda (= پردیس)؛ Vazraka (= بزرگ)؛ Vispa (= همه)؛ Spaka (= سگ)؛ Mitra (= مهر)؛ Xshayathia (= شاه) در زبان پارسی باستان، و نیز تصریح «استرابون» به «آریایی» بودن زبان مادها و پیوند و همسانی آن با زبان‌های پارس و بلخ و سغد و سکاها و نیز کلام داریوش بزرگ که زبان مادها و پارس‌ها را در یک گروه قرار می‌دهد نشانهٔ از «آریایی» بودن زبان مادهاست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر