ایل کَلهُر یکی از بزرگنرین و کهن ترین ایل های ایران است. زبان ایل کلهر کُردی با گویش کلهری است که خود به لهجه‌هایی تقسیم می شود. سکونت گاه آنان در غرب ایران ، در استان کرمانشاه در شهرستان های گیلان غرب، اسلام آباد غرب، بخشی از شهر کرمانشاه، سرپل ذهاب، قصر شیرین در استان ایلام شهرستان ایوان غرب، بخشی از شهرستان های چرداول و سیروان می باشد و از طرف مغرب به خاک کردستان عراق شهر های مندلی و خانقین می باشد. مسکن اولیهٔ ایل کلهر همراه با گوران بزرگ در نواحی دامنه‌های شاهو قلعهٔ پلنگان و دیگر نواحی این منطقه حضور داشته‌اند و در کردستان عراق نیز به طور سنتی در اطراف شهر زور خانقین کلار و دیگر نواحی گرمسیری جنوب کردستان عراق حضور داشته‌اند سپس طی یک سری حوادث و اتفاقات به جنوب شاهراه کرمانشاه – خانقین نقل مکان کرده و ساکن شده اند و مرکز اصلی ایل امروز در این جا می باشد ولی طوایف کلهر امروزه در تمام کردستان ایران و عراق به طور پراکنده و گاه متمرکز در تمام شهرهای کُردنشین ایران و عراق از جمله سقز، بوکان، مهاباد، ارومیه، ماکو، سنندج، ایلام، مهران و در عراق در سلیمانیه، کرکوک، کلار، حلبچه، نواحی گرمیان زندگی می‌کنند. اکنون قسمت اعظم ایل در استان کرماشاه ساکن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر